sınıf başkanı çıktı. harbiden olmuştum galiba bi ara, test diyince hatırladım, vardı öyle bişeyler. toplu disiplin, yoklama için milleti koruyim vs diye. hababamdan çıkacak başkandan ne olur. topluca aşağı okulu basmaya gidilir, kızlar girişte bekler, erkekler silkeler, sonra hep birlikte bayraklarla geri dönerdik. okulun ruhuna ters hocalar yüzünden disiplin aşamasında yoklama fişleri en baba koruyucuydu. hatırlamışken; ziya, nevin, ömer hoca'ya selamlar.
Testte aslında çok zeki ama tembel çıktı ancak ekstra olarak insanlarlada aram çok iyi değildi. insanlar çok gereksiz be sözlük herkes yılan olmuş bide bunu çok erken yaşta farkettiyseniz çok az arkadaşınızın olması çok normal.
testte çalışkan tip çıktı.
gerçekte sınıfın asosyaliydim ben. ne başkası bana karışıyordu, ne ben başkasına. heralde şimdi ben liseden birileriyle karşılaşsam, ismimi hatırlayan çıkmaz. silik bi tiptim işte.
Senin bütün özelliklerin içinde en öne çıkanı, sınırsız bir hırsa sahip olman. Bilgiye, öğrenmeye karşı da çok büyük bir açlığının olduğunu söylemek gerek. Lisede her ne kadar, hocanın yalakası olarak tanınsan da, senin amacın sadece yeni bir şeyler öğrenmekti, sen kendini biliyorsun. Bu girişkenliğin hayatının ileriki yıllarında hep işine yaradı. Hem zaten o tembel tenekeler seni çekemedikleri için sana o tür şeyler söylüyorlar, ki o günlerden beri antenle geziyorlar *
"Garip/Asi Tip" çıktı!
Sen lisedeki o çok garip tiptin. Gizemli bir havan vardı; garip kitaplar okur, garip garip laflar eder, okul üniformanın üstüne-içine garip garip kazaklar-tişörtler giyerdin. Tam bir kapalı kutuydun yani, kimse konuştuklarından bir şey anlamazdı. Senden nefret eden de çoktu; ama çok şükür seni sevende de bağımlılık yaratıyordun. içinde uysaldın; fakat öyle tehlikeli bir havan vardı ki, okulun en belalıları bile seni görünce geri'ye takıyordu. Gerçekte okulun salaklarını kendi içinde ti'ye alıyordun. Şimdiki durumun da aşağı yukarı böyle aslında!
--spoiler--
Sen okuduğun lisenin en havalı, en yakışıklısı/güzeli, en karizmatiği ve pek tabii ki en popüleriydin. Ortama senden önce adın gelirdi, koridorda yürüdüğün zaman ise kafalar kendiliğinden sana dönerdi. Okulun en tanıdık siması da sendin. Çıkma tekliflerindense başını alamıyordun, seninle göz göze gelebilmek bile büyük ayrıcalıktı, gerisini sen düşün. Son olarak, tarz olduğunu da eklemek gerek. Öyle ki, giydiğin bir şey ertesi gün adeta okul üniforması haline geliyordu. Ne günlerdi be! *
--spoiler--
Testsiz olarak;
Bir arkadaşım hakkımda: 'margerita küçük devrimler yapıyordu.' Demişti.
tabi ki abarttı.
En fazla hocalarla filan kavga ederdim. Niye saçın açık diyeden filan değil.
doğru düzgün ders anlatın, sınıfta dedikodu yapmayın gibi gibi.
Bir de her haltı organize eden bendim. Yahu kafa yedirir.
Kitap okuyan da benimdim.
kara murat da benim zaten.
teşekkürler.
sağda en arkada askılıkların olduğu yerde oturan, dersin ilk beş dakikası gözlerini kapatıp zil sesiyle uyanan öğretmenler zili çaldığında öğretmenlerle sınıfa giren bir zayıf aldığımda hiç kafama takmayan rahat bi tiptim.
Cok havali ve populer bir tiptim.
Butun okuldaki erkeklerin gozu uzerimdeydi. Hatda alt sinifda bir cocukla bile cikmistim, simdi cok sacma gelsede...
Bu ilgi simariklik ve derslerden sogumama neden olmustu.
Zar zor liseyi bitirdim.
Senin olayın oldum olası zeki ve potansiyelli olmandı. Normal bir insanın 10 defada anlayabileceği bir şeyi, sen, şöyle bir göz gezdirip anlayabiliyordun. Yani işi bilip işe gitmeyenlerdin, ki bu durumun sana hiçbir şey kaybettirmedi; aksine lise yıllarını dolu dolu yaşadın. Çoğu kişi sana bu yüzden gıcık olur, hatta şimdi bile gıcık olur. Ama ayrıcalıklısın diye de kimseden özür dileyecek değilsin ;)
ciddi ciddi kızların ikide bir gelip çıkma teklif ettiği o yakışıklı olan tip.
aşkımı sıraya kazıyanlar mı ararsın,arkadaşıyla benim yüzümden kavga edenler mi.
off gençlik off.
