Sayısal bölümü olmama, mühendislik öğrencisi olmama yok açtı denilebilir benim içinde. Ama cidden kafası olmayıpta eşit ağırlığa giden gerizekalı çok. Adam matematik, fen, dil anlatım yapamıyor. Zaten geriyede bir şey kalmıyor ki. Sözel olsa onlarında daha kötü olduğunu farkedecek ama çaktırmıyor.
Sayısala gelenler farklı mı? Onlarda 9. Sınıf fizik dersinde hocanın katkısıyla azıcık bişeyler yapıyor kendini bilim adamı ilan ediyor. Ygs lys de bi bok yapamayıp yine ortada kalıyor. 3 senedir hazırlanan eşit ağırlık ve sayısal arkadaşım var ve hepside aynı bok. Kafa olmadıktan sonra neye yarar.
Saçmalıktır. Sayısalı gerçekten iyi olup da sayısal okuyanlara lafım yok ama sayısal okuyayım da hiçbir şey olamazsam uydur kaydır bir mühendislik okur yoluma bakarım düşüncesinde olanlar eşit ağırlığa laf edemezler. Eşit ağırlık seçmek cesarettir. Sayısalda ilk otuz bine giren öğrenci güzel bir üniversite kazanabilirken eşit ağırlıkçının zaten önündeki kısıtlı seçeneklerden birini kazanabilmesi için çok daha iyi bir derece yapması gerekir.
evet bu aile baskısı ve mahalle baskısı yüzünden milyonlarca lise öğrencisi lisede sayısal seçmeye itiliyor.bunlardan biri de ben.
aile'nin benim oğlum/kızım mühendis,doktor,mimar olacak hırsı yüzünden sayısal alana yeteneği olmayan milyonlarca öğrenci sayısal seçmeye iteklendi,çocuğun fen alanına yeteği var mı yok mu diye sorulmadan.
''ama benim oğlum mühendis olucak,bir sürü insan vay be senin oğlun mühendis olmuş''diyecekler ve aileler bununla gururlanacak.bizim verdiğimiz kararların bir önemi olmadan.evet ben 3 sene boyunca fen okudum,3 senede psikolojik sorunlar yaşamaya başladım.fizik yapamıyorum,kimya yapamıyorum ve kafam almıyor bu iki dersi.ama bir dakika ben sayısal okumalıydım,çünkü eşit ağırlıktan bir bölüm kazanmak bir boka yaramazdı. benim toplum içinde saygı gören bir mesleğim olmalıydı. herkesin benden gururlanacağı bir meslek dalı olmalıydı hatta bu.
üniversiteye ilk giriş senemde sayısaldan girdim ve bir bok yapamadım,çünkü sayısal'a yeteneğim yoktu benim.uğraşsamda olmuyordu yapamıyordum.yapamayınca ''niye yapamadın sen aptal mısın?o kadar dershaneye yolladık seni,boş yere bir sürü para verdik dershaneye,demek ki yeterince çalışmamışsın''hayır arkadaşlar it gibi çalıştım ben sayısal olduğum zamanlarda,eksiklerimi kapatmak için.ama olmuyordu kafam almıyordu.
ikinci sene ailemi ikna ettim eşit ağırlığa geçiyorum diye.çünkü edebiyatı,tarihi,coğrafyayı çok seviyordum,lisede en iyi dersim bunlardı.işin saçmalığı eşit ağırlık okumak için ailemi ikna etmek zorunda kalıyorum.ne kadar komik değil mi?ailem sanki benim yerime hazırlanacak.onlarda sağ olsunlar anlayışla karşılamaya başladı bir zaman sonra.dershanemi değiştirdim,ve yaz boyunca işe girip dershane paramın bir kısmını biriktirdim aileme yük olmamak için ve o ara türkçe,tarih,edebiyat,matematik çalışmaya başladım ve edebiyat çalışırken çok mutluydum.dersin başına şevk ile oturuyordum artık,ders çalışmak eziyet haline gelmiyordu.
dershane'nin sınıf belirleme sınavı oldu ve dershanenin derece sınıfına olacaktım.evet bir bok başaramayan ben için harikulade bir olaydı bu.en iyi sınıfta olmanın gazıyla derslere daha çok asıldım ve denemelerde puanlarım artmaya başladı,hem kendime olan inancım gelmişti ve bir şeyleri yapabileceğimi görmeye başlamıştım tm seçerek.
evet arkadaşlar bu durumda olan çok kişiyiz,bunun farkındayım bende.diyeceğim o ki;sayısal alanda kendinizi yeteneksiz hissediyorsanız durmayın tm'ye geçin.ailenizin arkadaşlarınızın dediklerine kulak asmayın.bu sizin hayatınız,bu hayatı sizden başkası yaşamayacak.kararlarınızı kendiniz vermeye çalışın mümkün oldukça.
son bir not:dokuz eylül üniversitesini yazmayın,yazdırmayın.
