hoca bi word dosyasını yapmamızı istemişti. biz de kendimiz yapmayıp bi arkadaşın ağa attığı dosyayı almıştık. hayır sen kimi kandırıyosun demi. hoca anladı. çok rahat 5 düşüreceğimiz dersi güç bela, yalvar yakar 2 düşürdük.
şişman arkadaşla aynı bilgisayarı paylaşmamızdı. herkese yetmiyordu sınırlı sayıdaki bilgisayarlar. hayvan gibi heryeri kaplıyor, bana kullandırtmıyordu. onun yüzünden 1 aldımdı. çocukluğumda ise mayın tarlası vardı. bir de uzay ve uçak diye iki oyun. bir de mario. bunları oynardı. sınıfta sevdiğim çocuk olan ismail, bana taktik öğretirdi. hey gidi günler.
counter strike. o sıralar truva filmininde etkisiyle adımı achilles koyardım. karşıma çıkan yağız delikanlı sayısı çokta azdı. sora okul bitti counterde azaldı tabi. şimdi paris gibiyim amk. sniperle anca.
- q-basic denen bir programda play komutu ile anakartın anasını ağlatmak.
- mouse bozuk olduğu için klayyeyi mouse gibi kullanmak. klavyede yer alan kısayolların neredeyse tamamı.
koskoca bilgisayar labratuarında tek ingilizce bilgisayarın bana düşmesi,
muhasebe programları uygulama sınavında bozuk bi bilgisayarın bana düşmesi ve akabinde tutuşup 13 dakika da sınavı tamamlayıp diğer taraftaki arkadaşların henüz sınavın yarısında olduğunu duyup şoka girememe sebep olan hocanın sınav kağıdımı verdikten sonra sınav süresini bir ders daha uzatması.
akabinde aldığım 95 puan * ve tek yanlışla işlemler sonunda hiç bir izanı tutturamayan arkadaşların 0 almaması için hocanın sınıfın %70 ine 25 verdiği gerçeği. *
soru olarak yöneltildiğinde internette dolaşan liseli ergenleri tespit etmeye yarayan cümledir. benim aklımda kalan ise;
cd..
cd
cls
dır/p
fark ortada. anlayan anlar.
kullanamadığım bilgisaraylar. o bilgisaraylarla aramdaki en yakın ilişki sınıftan tuvalete giderkene bir bilgisaray kapısının odası açıktı. kapının eşiğinden ağrı bir göz atmıştım. budur yani. acıklı anlar işte.
