ortaokuldan sonraki kısım,yeni eğitim sistemine göre 4 yıl oldu bütün liseler.Ayrıca lisede olunan yaşlar fazla fırtınalı ve genelde üzüntü dolu olmaya müsait yaşlar olduklarından,hatırlandığında kişide tatlı-acı arası bir tad bırakır... (bkz: kendinden pay bicmek)
özlediğimdir.. her sabah 6 da kalktığıma lanet ettiğim, bi mezun olayım önünden geçmiyecegim diye yeminler ettiğim yerdir.. lakin kep töreni olur ve her sey biter.. herkes dağılır bir taraflara bir daha asla toplanmamak üzere..
hiç bir zaman özlemini duymadığım yakınından geçerken bile nerden geldim buraya, 4 yılımı nasıl geçirdim dediğim iğrenç yer. benim için tek güzel bi hatırası yoktur. bütün boş insanlar nasıl böyle özenle aynı yerde buluşmuş hala anlam veremem.
kişinin büyüme döneminin başlangıcı olan 15-16 yaşlarında başladığı ve 17-18 e kadar devam ettiği eğitim kademesi. sınıf arkadaşlarıyla birlikte büyür adeta insan. okula girerken ve mezun olurken çekilen fotoğraflara bakılır ileride, iç geçirilir.
en kötü muamele görenler bile liseyi özler. lise, yapısı itibarıyle özlenmesi gereken bir yerdir. çocukluğun geçtiği mahalle gibidir.
9. sınıf: koskoca 4 sene nasıl geçecek burda?
10. sınıf: daha 3 sene mi var ya?
11. sınıf: son sene gelse artık!!!
12. sınıf: hazirana kaç ay kaldı?!
mezuniyet: sonunda.
kıymetini yaşarken bilememek diye kullanmayı sevmediğim gepgeyik bir kalıp vardır ama sevmesem de bu entry'ye bu yakışır. lise son, üniversite stresinin, büyüme hevesinin, formadan, okuldan, müdürden, hocadan bıkmışlığın doruğa ulaştığı senedir ve çok zor geçer. hatta öyle ki, lise sondayken bir arkadaşımın "bu yılların en güzel olduğunu söylerler, hayatımın en güzel yılı bu ise yaşamicam abi ben" dediğine şahit olmuşluğum, hatta utanmadan benim de böyle düşünmüşlüğüm vardır. lise sondaki arkadaşlar bana inanmayacaklar ama gayet ciddiyim, arkadaşlar, etmeyin eylemeyin... gün sayıyorsunuz ve koptunuz kopacaksınız ama inanın bana, üniversitede hayatınıza sihirli değnek falan değmiyor, hiçbir şey kolaylaşmıyor... aileyle yaşamanın kıymetini bilin, samimi lise ortamının, arkadaş edinmek için tek yapmanız gerekenin kantine bir iki defa fazla inmek olmasının... bilin değerini. çok iç karartıcı olduğumun farkındayım ama lütfen, bir bakın hayatınıza ve "harbiden ya, ekmek elden su gölden, 'hoca 5 ver' dediğin zaman veriyo da... daha ne istiyom lan" falan deyin. üniversitelerde sadece bir final sınavının öss'den kat kat gerici olabildiğini görünce de demedi demeyin. not yükseltme kavramına tamamen yabancı biri olarak, sınıfta kalma tehlikeniz olduğunda "amanın!!!" olmayın. bu halin ayrıntılı açıklaması için eklemeden geçemeyeceğim, devamsızlık sorunu olduğu halde okuldan kaçmak, gelip gelmediğinizi kimse iplemezken okulu asmaktan her zaman zevklidir.
