Odun kömür parasıyla oynadığımız iddaa kuponları.
Okuldan kaçıp, bira içtikten sonra okul çıkışına gitmek.
Lise arkadaşlarım şu an en iyi ve en çok görüştüğüm insanlar zaten.
kalmayan nedir diye cevaplanabilecek merak. Okulun lakabı "Las Vegas" nam-ı diğer şişli meslek... O zamanlar feci bir okuldu. Sanırım en unutamadığım şey... Tam gün olduğu için bizde öğlen yemek arası vardı. Neyse çıktık arkadaşlarla şişliye gidip biraz hatun falan kesip simidimizi yedik... Sonra okula döndük bir baktık bildiğin 1 tabur çevik kuvvet okulu basmış. Bütün öğrencileri bahçeye topluyorlar. Dedim hayırdır...
Mesele şu... Okulun dış kapı nöbetçileri gelen bir ziyaretçiden kimlik istiyor. Adamda baya pırpırlı bir polis amiriymiş. Neyse -siyasi hiçbir sebep içermeden- bunlar kapıda polisle dövüşmeye başlıyor sonra biri polisin silahını kapıp ayalarına sıkıyor...
Neyse bahçede toplandık o zamanın Mecidiyeköy emniyet amiri konuşma yaptı. Tabi dümdüz gitti hepimize...
Şişli meslek işte... Hangi gün ne olacağı belli değildi.
özellikle branş hocalarından yenilen kötekler, tuvalette döndürme sistemi gizli gizli içilen sigaralar, güzel arkadaşlıklar, okuldan kaçmaya çalışırken girilen haller, sanki hiç bitmeyecekmiş gibi gelen seneler gibi şeylerdir. çok zordu ama çok şükür meslek sahibi yaptı bir çoğumuzu.
okuldan mezun olurken hoşlandığım kıza artık nasılsa son gün söyleyeyim diyip söylemem ve onunda bugüne kadar niye söylemedin demesi. en çok hatrımda ve içimde o kalmıştır.
salçalı tost.
döner ayran.
okuldan gidip fifa atmak.
sıra arkadaşımla matematikte gs-fb tartışması yapmak.
gerizekalı kızlar.
sigara ve çakmak yakalatmam.
henüz lisedeyim fakat ileride hatırlayacağımı düşündüğüm şeyler bunlar.
