yolum düştügünde yıkılmış oldugunu gördüm ve üzüldüm, çıkışlarını, evim yakın oldugu halde her sabah geç kalmalarımı, sigara dönüşlerimizi dün gibi hatırlıyorum.. okul yıkılmış cidden üzdü o sıralarda, sınıflarda, arkadaşlarım vs tüm anılarımda yıkılmış gibi hissettim.
2012'de mezun olmamıza rağmen okulda hala bizden söz edilirmiş. iyi etki bırakmışız demek ki. çok güzel insanlardı tüm arkadaşlarım, harika anılar biriktirdik bu özlem ondandır.
O yılların içinde olduğumdan anlayamayacağım durum. Kişilikleri oturmamış insanların içinde çıldırdığım günleri özler miyim emin değilim.
(bkz: ergenliğin ağır yaşandığı yıllar)
Üniversiteyi kazandığınız ilk yıllarda lise yıllarını zaman zaman özlersiniz. Zaman ilerledikçe özleminiz azalır ve sizin için bir şey ifade etmemeye başlar. Hayata atılıp ekmek parası kazanmaya başladığınız zaman da öğrencilik yıllarını ve öğrencilik yıllarının verdiği rahatlığı özlersiniz. Hayattan kazandığım tecrübelerime göre açıkça şunları söyleyebilirim '' Hiçbir arkadaşınız, lise dönemindeki arkadaşlarınız gibi saf ve içten olamaz. Hiçbir arkadaşınıza lisedeki arkadaşınız gibi güvenemezsiniz. insan, iş hayatındaki arkadaşlarına hiçbir şekilde güvenemiyor.''
Her halta güldüğümüz, her işten eğlence çıkarmayı bildiğimiz, en ciddi olayları bile trollediğimiz güzel yıllara duyulan özlemdir. Okul ya da sınıf Sevilmese bile birkaç samimi dost olduğu müddetçe herkes için güzel geçtiği söylenebilir.
78,79,80 yılları olup,kelle koltukta yaşamışsanız,kurşunlanmışsanız,dev genç lise sorumlusu iseniz hiç özlenmez.allah cc o günleri bu millete bir daha yaşatmasın.
her şeyin en çılgınca dostlukların en kaliteli içten samimi sevgilerin aşkların samimi ve güvenilir olduğu hayatımızın en unutulmaz hatıralarını yaşadağımız bir çok ilkimizi gerçekleştirdiğimiz unutulmaz yıllardır ve çokca özlenir.
