nurgül ün memeleri. evet lise yıllarına dahil unutulmayan yegane şey yerinde duramayan, zıpır mı zıpır, yürürken raks eden o sevgi yumağı o bir çift yumuşacık memedir.
lise aşkım vardı adı buseydii benim için liseyi lise yapan oydu herşeimdi benim meleğimdi lise 2deydim daha şuan 21 yaşındayım yıllar geçti ama hala unutamıyorum onu.
hocaya baba evinde yemediği ayarı vermek . Şöyle ki bu öğretmen kişisi mensubu bulunduğu partinin partizanlığı okula kadar taşımış işte efendime söyleyeyim erkekleri toplayıp vaaz vermek olsun , cumalara götürmek olsun , okuldaki o gruba mensup gençleri kayırma olsun hep bunlar . herkeste farkındaydı bu durumun ama kimse bir şey demiyordu niye demiyorlarsa beynini biptiklerim neyse efendim işte bir gün bu öğretmen kişisi sınıftaki türkiye haritasına bakarak bu ne niye asmışlar dedi kan beynime 1 sn 100 km hızla sıçradı valla dedim ki neye benziyor sayenizde ileri ki dönemlerde sağlam göremeyeceğimiz güzel ülkemin haritası . vay efendim ben bunu dedim bu bir atarlandı yok ben bölücüymüşüm de yok ben teröristmişim de sınıfta bana söylüyor bu adam bunları ki sınıfta herkes bilirdi benim hangi görüşe mensup olduğumu bir allahın kulundan ses çıkmadı . bende dedim bana bak sen değil baban gelse bana bölücü diyemez haddini bil dedim sustu . sonra müdürün odasına gittik dedim benden özürdileyecek yoksa dava açacağım hakkında sınıftaki 30 öğrenci de benim şahidimdir , sen bizim kuşak kuşak bu vatana hizmet etmiş ailemize terörist diyemezsin asıl partizanlık yapan sensin dedim müdür de salak herif anca dinleyip kafa sallıyor . 1 hafta geçti peder bey geldi öğretmen kişisiyle konuştu , geldi benden eşşek gibi özür diledi . sonra da tayinini istedi zaten . ha bugün olsa bu şekilde mi olurdu hayır olmazdı pişmanım çünkü . görsem yolda molda ben özürdileyeceğim o derece ama yine de en yakınım da olsa kalkıp bana bölücü diyemez bunun da arkasındayım . umarım gittiği yerde çocukları aşılamıyordur ne diyeyim .
kahve makinesi götürüp, kahve yapıp para karşılığı fal bakmak. sonra işler büyüyünce müdürün kulağına gitti makineye el koydu tabii. 3 tane kahve makinesi alabilecek para kazanmasaydık içimize otururdu evet.
bir çok şey vardır ama en önemlisi kalan arkadaşlıklardır, dostluklardır. 10 seneyi geçmiş olmasına rağmen, hala konuşuyor görüşüyor olmanızdır. hala muhabbetin sıcağı sıcağına yaşanıyor olmasıdır. bir de ben biraz, aslında biraz değil, bayağı, organizatördüm herkesi ben toplardım. insanları birleştirici bir yapım vardır. efkarlandıran şeylerdir. *
Boş derslerde masaların üzerine oturulup yapılan muhabbetler, aşık olunan öğretmenler, en önemlisi de belki ömür boyu sürecek dostluklardır. Daha birçok şey vardır lise yıllarını unutulmaz kılan, aklınıza geldikçe özlersiniz o günleri belki gözleriniz dolar.. lise başkadır, candır.
ilk heyecanlar, ilk kavgalar, ilk hayal kırıklıkları, yapılan saçma hatalar, serserilikler, dostluklardır. Hangi müziği dinleyeceğine, hangi kıyafetleri giyeceğine, hayata hangi pencereden bakacağına karar verdiğin veya karar vermekte bocaladığın, belki de ilerde bu tarz konularla ilgili verdiğin kararlardan utanacağın ama bunları hatırlamaktan da haylaz bir zevk duyacağın zamanlardır. Bazen gururla bazen özlemle bazen utançla anacağın pek çok şey barındır içinde.
