hatırlıyorum lisenin ilk günü. kazandığım lise evden araba ile yirmi dakikalık mesafede bir anadolu lisesi. ilk gün ne kadar gelme desem de abim bıraktı beni okula. bi de tembihledi lise sonlar filan sataşırsa alttan al beni ara gelirim ben diye. "niye sataşsınlar amına koyim ya?" dedim. "biz de lise okuduk olum, biliyoruz bi şey." dedi, gitti.
saf saf dolaşıyorum okul bahçesinde. kantine gittim fiyatlara baktım pahalı mı diye, pahalıydı. tuvalete gittim sigara içiliyor mu diye, içiliyordu. müdürün yanına gittim, sekreter ile sikişiyordu. yok lan o olmuyodu, sevindin di mi hemen?
bahçeye çıktım ve ilk görünüşte büyük gelen alanda dolaşmaya başladım. elleri de cebe attım "ben yeniyim ama sandığınız gibi boş değilim, tehlikeliyim yani." tarzında salakça bi düşünceyle. elleri cebe atınca kendisini tehlikeli hisseden adam... ayrı bi entry konusu lan bu.
etrafı kesiyorum acaba dersaneden arkadaş var mı? düşüncesi ile. bi yandan da güzel kızları iliştiriyorum gözüme hani bileyim de sonradan ona göre davranırım.
derken yanıma dört tane izbandut gibi adam, bildiğin adam yanaştı. "hoop genç, hoş geldin abicim. nasıl gidiyo bakalım? beğendin mi okulu?" diye sordular. "abicim derken?" gibi söylememem gereken soru mu cevap mı belli olmayan bi söz çıktı.
"vaaay bacaksıza bak sen. nerede oturuyosun sen?" dediler. burda nerede oturmamı sormalarının sebebi benim onları terslememden dolayı arkamın sağlam olduğunu düşünmeleri... söyledim mahallemi ki şehrin neredeyse en sessiz sakin mahallesi, gülmeye başladılar. "oradan nasıl çıkmış senin gibi çocuk." gibi laflarla dalga geçtiler benimle, gittiler.
abime söylemedim ama farklı farklı lise son öğrencileri her gün gelip dayılanıp gidiyolardı. canıma tak etmişti. en sonunda mahallede büyük küçük herkesin abisi olarak bilinen murat abiye söyledim durumu. abime söylemememin nedeni ise eğer olay büyürse abim dayak yemesin. murat abi yerse de banane amına koyim. ne kadar şerefsizce bi davranışta bulunmuşum lan.
murat abi geldi okula, göster dedi elemanları. baktım iki tanesi yandan geçiyolar gösterdim. çekti çocukları ileride bi yere. baktım sakin sakin konuşuyolar, iyi bari olay çıkmadan atlatacağız olayı dedim. elemanlar gitti, murat abi yanıma gelip; "tamamdır koçum sen takma hallettim ben, derslerine çalış yeter." dedi. o gün anladım ki lise son öğrencisi otoritesinden büyük bir murat abi otoritesi var. aslan murat abi!
zaman geçti ve lise son oldum. bana geçmişte yapılanları hatırladım ve aynı şeyleri yeni gelenlere uyguladım. evet, yaptım amına koyim. ben yaşadıysam başkaları da yaşasın. ben varya cidden biraz sorunluymuşum.
fakat bunları yaparken hep başka bir murat abinin gelip de belamı sikmesinden korktum. ama gelmedi.
eminim benim yaptıklarım da yeni gelenlere otorite koyacak. "biz kralız siz ne biliyosunuz ki?" şeklinde davranacaklar. onlar da diğerlerine yapacak. onlar da diğerlerine...
