her gün giderken mırın kırın ettiğin lisenin çekilmesine vesile olan kişilerdir.
saftık demeyeyim ama daha mı samimiydik ne. off bilemedim şimdi.
çok trip atan birisiydim. alıngandım ve şımarık biraz da. bizimkilere sürekli küserdim ya da terslerdim.
nasıl çektiler beni, nasıl sevdiler öyle. bazen istemedikleri şeyleri yaptılar. sırf beni kırmamak için. üniversiteye başlayınca öyle arıyorsunuz ki, yerlerini doldurmak mümkün değil. selam olsun.
Bu devirde ayda yılda bir görüşüp çekildiğin selfieyi altına iki afilli söz yazıp instagrama atıp beğeni kasmaktan öte gitmeyen, gidemeyen dostluklardır.*
her şeyden önce karşılıksızdır.
yıllar geçse de aranabilecek sağlam dostluktur.
ayrı yagrı olmayandır.
bilikte gülümek de birlikte ağlamak da bu dostlarla yaşanır.
unutulmaz, unutulsa da hatırlanır ve özlenir.
hem de çok.
şöyle gruplayabiliriz;
ilk öğretim: 1-2 arkadaş.
orta öğretim: 5-10+ arkadaş.
üniversite: taş çatlasın 3 arkadaş daha sonra 1'e inerse ne ala.
yani en sağlam dostluk lise arkadaş grubunda oluşur.
olmayandır. yeni arkadaşlarınızla fotoğraf çekilir internet ortamına koyarsınız altına ''ooo bizi unuttun mu?'' diye yorum atan ibnelerdir. he unuttum amk. ben bir adamı unuttuysam vardır bir sebebi. şimdi hiçbirisiyle görüşmüyorum. yoktur böyle dostluklar. benim çok iyi dostlarım oldu diyen varsa da onlar şanslı nadir insanlardır.
Dostlukları başladığı yere göre özelleştirmeyi saçma buluyorum.
Kimi ilkokuldayken olgun düşünceye erişmiş, en yegane dostunu bulmuştur; kimi lisede halen akıllanmamış yaramaz bir çocuk halindedir, dostluk nedir bilmez. Lisede de çok cins tipler olabiliyor, dost bulunamayabiliyor malesef. Ancak hayatta herkesin bir dostu olması lazım, ne zaman ve nereden olduğu önemli değil.
sahte dostluklardır. kalicilarida vardır elbette çok nadirde olsa.
ama daha çok sigara, para ve sınavlarda yardım için yapılan dostluklar ön planda. sonra lise biter kimse kimseyi aramaz. 4 sene sonra görürsün kanka naber der hiç bisey olmamış gibi.
Unutulmayacak dostuklardır sanırım.Hayatım boyunca hiç dostum olmadı.insanlarla bir şeyler paylaştım elbette ama bir yere kadar,sonrasında mesafe koydum.Arkadaşlıklarım da güzel oldu,eb azından olduğu kadar.Sırlarımı ablamla paylaştım,paylaşabildiğim kadarını en azından.He olsaydı iyi mi kötü mü olurdu onu da bilmiyorum.Belki kazık yerdim belki kardeşim olurdu.
