üniversiteye gelince kıymetini daha çok anladığın arkadaşlarındır. lisede o samimiyet o dostluk üniversitede kesinlikle olmuyor. lise arkadaşlarım candır.
üniversite arkadaşı gibi değildir, özel bir bağ vardır nedense. görüşülmese dahi, kötü günler yaşansa dahi o lise arkadaşlıkları unutulmaz. oysa üniversite arkadaşlığı öyle değil. üniversiteden mezun olsam da kurtulsam şunlardan dersiniz kendinize.
Lisede hiç arkadaşım olmadığı için bana boş gelen cümle. Ben onlardan her konuda üstün olduğum için sevilmeyen insandım. Yalnız kurttum anlayacağınız. Gerçi üniversitede de bi bok yok ya neyse.
sen lisedeyken en mükemmel arkadaşlık diye düşünürsün ama yohh öyle değil o iş...
ergenliğin ateşi ile çok eğlenirsiniz ama zaman gelecek küseceksiniz, görüşmeyeceksiniz. ni hah hah
lisedeki o saflık, samimiyet ileride çok zor bulunuyor zaten. üniversite ve iş hayatındaki ilişkiler genelde çıkara bağlı. kısaca lisede kurulan dostlukların bir ömür bile devam etme ihtimali vardır.
saf çağlarda kurulan arkadaşlık olduğundan temelleri sağlam olan arkadaşlıktır. üniversite arkadaşlığı gibi ileriki yıllarda ki arkadaşlık gibi içerisin de yavşaklık, haysiyetsizlik, şerefsizlik barındırmayan arkadaşlıktır. Yıllarca ve yıllarca süren arkadaşlıktır.
lisede hayatı tam olarak algılayamamanın vermiş olduğu saflık duygusu iel bağlanılan arkadaşlıktır. lise arkadaşlıkları daha az çıkar ilişkisi barındırır.
kimse sorarsanız sorun en keyifli anılarının lisedeki arkadaşlarıyla yaşadığı anılar olduğunu söyler. sorduktan sonra kaçmakta yarar var çünkü anlatılmaya başlandın mı asker anıları gibi sonu gelmiyor. aa tabi bi de asker arkadaşları var.
lisede de askerde de herkes nerdeyse eşit. herkesin kaygıları, sevinçleri, hüzünleri ortak. markalardan, telefondanlardan, paradan önce değerli olan şey arkadaşlık.
asker arkadaşı ile lise arkadaşı unutulmaz.
