Zaman gectikce insan gecmise hasret/ozlem duyar. Hele ki yaninda o cani kani olan lise arkadasliklari kaldiysa "aradan 9-10 sene gecmis, saka gibi" ile baslayip devam eder muhabbetler yok mu? Getirin bi buyuk ayran ordan, efkarlandim...
Kisiligimizin oturdugu yillar bizim zamanimizda lise yillariydi. Artik yeni nesilin kisilikleri universiteden sonra anca oturmaya basliyo ve belki de bu yuzden onlar kendilerine universiteden arkadaslar bulabiliyo.
Demem o ki; ben "lise ekibiyle gorusucem" dedigim zaman "ne lisesi ya liseden arkadas mi kalir bu zamana?" diyenler oluyo bazen. Oyle bi oluyo ki hem de oyle ozel ki! Birlikte buyudugun insanlar onlar lan, nasil olmasin?!
Lise arkadaşı daha Samimi ve içten arkadaşlıklardır üniversite arkadaşlıkları sınırları belli arkadaşlıklardır ve bu çoğu zaman pek sevilmez ama üniversite de iyi arkadaşlar ediniyosun.
NE yaşarsan yaşa, ne hissedersen hisset, gün sonunda içini olduğu gibi yansıtabildiğin insanlarla arandaki bağdır bu arkadaşlık. Kendini doğru anlatmaya çalışmak, doğru anlaşılmak, bunun için uzun cümlelere ihtiyaç duymak gibi dertlerin yoktur çünkü, o ilişkiye sinmişsindir, kanıksanmışsındır. Sarıldın mı tüm dert ve duygu transferi otomatik olarak sağlanır. Yani tövbe estağfurullah bir şeye dönüştüğün, ergenliğin dibine vurduğun evreyi birlikte atlattığın insanlara karşı Daha ne kadar şeffaf olabilirsin ki zaten. Ki benle sıra arkadaşım tam bir drama queen olarak mezuniyete kadarki zamanı ooo papatya'yı dinleyerek tüketmişiz, artık birbirimize hep büyüdükten sonra dönebileceğimizi keşfetmişiz falan, of of diyorum.
Bu kıymetli arkadaşlığımı Oda sıcaklığında muhafaza ediyor ve günümüzdeki sahte, yalan dolan arkadaşlıklara dönüyoruasdff şaka. Derbeder asi değilim çok şükür.
Üniversite arkadaşlığı ve asker arkadaşlığına nazaran ilişkiler daha cıvıktır. Çünkü ortamdaki herkes ergendir.
iş yeri arkadaşlığının gözünü seveyim, arz ederim amina koyduğum der geçersiniz.
ilkokul arkadaşını unutursun,ünide de öyle çok sağlam dostluklar çıkmaz. en iyisi lise arkadaşıdır 20 sene sonra bir araya geldiğinizde bile kendinizi lise yıllarında hissedersiniz.
Bu başlık altına "benim olmadı" gibi yorum atanlar sınıfın en mallarından ve en arka ya da en önde gün boyu sessizce oturan tipler olma ihtimali çok yüksek.
en güzel arkadaşlık sanırım. lisede çok arkadaşım oldu, güldük eğlendik falan ama neredeyse hepsi gitti, bir iki tane kalıcı oldu. onlar da ailem gibi oldu.
Hayatınızda öğrenim süresi boyunca belki de en iyi arkadaşlığın geçirildiği yıllardır. Fakat zamanı gelince herkes dağılır. Kimse kimseyi ne arar ne sorar. Halbuki o yıllarda sorduğunuzda;
seninle ölüme gelirim diyen insan seni ne arar ne de sorar. arkadaşlık böyledir. Biri gider diğeri gelir. Sonsuz arkadaşlığı bulmak uzun zaman alabilir.
ulan koskoca 3 ay yaz tatili var okul açılıcak lise sona gelmişiz son anda buluşalım diyolar vay anasını dedirten durumdur başka zaman mı bulamadınız örgüt olup ısrarcılıkta üstlerine kimseyi tanımadım ...
