üniversite arkadaşı gibi değildir, özel bir bağ vardır nedense. görüşülmese dahi, kötü günler yaşansa dahi o lise arkadaşlıkları unutulmaz. oysa üniversite arkadaşlığı öyle değil. üniversiteden mezun olsam da kurtulsam şunlardan dersiniz kendinize.
üniversiteye gelince kıymetini daha çok anladığın arkadaşlarındır. lisede o samimiyet o dostluk üniversitede kesinlikle olmuyor. lise arkadaşlarım candır.
ulan koskoca 3 ay yaz tatili var okul açılıcak lise sona gelmişiz son anda buluşalım diyolar vay anasını dedirten durumdur başka zaman mı bulamadınız örgüt olup ısrarcılıkta üstlerine kimseyi tanımadım ...
Hayatınızda öğrenim süresi boyunca belki de en iyi arkadaşlığın geçirildiği yıllardır. Fakat zamanı gelince herkes dağılır. Kimse kimseyi ne arar ne sorar. Halbuki o yıllarda sorduğunuzda;
seninle ölüme gelirim diyen insan seni ne arar ne de sorar. arkadaşlık böyledir. Biri gider diğeri gelir. Sonsuz arkadaşlığı bulmak uzun zaman alabilir.
en güzel arkadaşlık sanırım. lisede çok arkadaşım oldu, güldük eğlendik falan ama neredeyse hepsi gitti, bir iki tane kalıcı oldu. onlar da ailem gibi oldu.
Bu başlık altına "benim olmadı" gibi yorum atanlar sınıfın en mallarından ve en arka ya da en önde gün boyu sessizce oturan tipler olma ihtimali çok yüksek.
ilkokul arkadaşını unutursun,ünide de öyle çok sağlam dostluklar çıkmaz. en iyisi lise arkadaşıdır 20 sene sonra bir araya geldiğinizde bile kendinizi lise yıllarında hissedersiniz.
Üniversite arkadaşlığı ve asker arkadaşlığına nazaran ilişkiler daha cıvıktır. Çünkü ortamdaki herkes ergendir.
iş yeri arkadaşlığının gözünü seveyim, arz ederim amina koyduğum der geçersiniz.
