Dersini sevmediğimiz hocaların derslerinde birbirimizi askılıklara asar ders bitene kadar uyurduk.
Ben bu adamları nasıl unuturum aq.
Dersten kaçarken camdan atlar bişey olmasın atlayınca diye cantaları pencerenın altındakı bosluga atardık.
Yatılı bir okulda okuduğunuz taktirde bazen rahatsız edebilecek seviyeye gelebilen arkadaşlıklardır. Herkes aynı ortamı paylaştığı için gereğinden fazla iç içelik oluşur. Bu da hayatınızın ve özgürlüğünüzün daralmasına yol açar. Çünkü yaptığınız her hareketin beraber yaşadığınız diğer insanın gözünde farklı anlamı olabilir.
Sürekli bunları düşünmek ve özen gösterme çabasında bulunmak ise bir süre sonra insanı yıpratır.
Bence cogu iyi arkadaslıgın temeli lisede atılıyor.
Universiteye gore cok daha guzel bir ortam.
Daha az insan var birbirini daha iyi tanıyabiliyorsun unide bugun yanında olan ertesi gun selam vermeyebiliyor.
Benim lisemdekiler pek insani ozellikler gostermedigi ya da en azından benim insanlık kıstaslarıma uymadıgı icin gorusmuyorum.
Bir tane var o da 7 senelik dosttan ote kardesim dedigim kisi onun dısında simdi yolda gorem selam vermem hic birine.
Lise bitince biten arkadaşlıklardır.Bir süre sonra yalan olan dostluklardır fakat yalan olması gayet normaldir. insanlar büyüyor , değişiyor , meşguliyetleri artıyor kısacası dünya sabit kalmıyor ve bu dostluklar zamanla yalan oluyor.
eksikliğini hissetmediğim arkadaşlıklardır. lisede hiç arkadaşım yoktu belki sorun bendeydi onu da bilmiyorum ama pişman değilim şu anda. Benden uzak olsunlarda hepsinin yolu açık olsun.
iyidir hoştur ama Lise bitince biter. 16 yıl oldu liseyi bitireli. Ogün bugündür daha hiç görüşmediğim, irtibat bile kurmadığım sayısız arkadaşım var. Belki karşılaşsak beni tanımazlar bile. Kankamla bile 3-5 yıldır yüzyüze görüşemiyoruz. O başka bir şehirde, ben başka bir şehirde.
sevilen arkadaşlar, görüşülmese dahi hiçbir zaman unutulmaz.
genelde çevrenizdekilerle arkadaş olduğunuz için böylelerini bulmak biraz şans işidir.
bu nedenle, benim pek de şanslı olmadığımı gösteren arkadaşlıklardır.
Çalıştığım yerde liseden sıra arkadaşımı görüyorum. Merhaba merhaba.
Böyle bir arkadaşlıktır.
Ne Kendimi ne de anılarımı Hiçbir yere ait hissedemiyorum, eğer bir yerden uzaklaşmışsam, taşınmışsam oradaki insanlardan da zamanla uzaklaşıyorum. Bir noktadan sonra da tamamen yabancılaşıyorum.
genelde çok iyi olarak tanımlarlardı büyüklerim.. fakat öyle değil bana göre.. benim gibi birisini(bana uyan birisini) bulamadım, ondan herhalde. neredeyse hepsi karşı cins peşinde koşayım, birbirimize hakaretler yağdıralım, karşı cinsi görünce arkadaşlığımızı satalım tipindeydi. bazıları ise inekti zaten, sıranın en önüne oturup yalakalık peşinde koşardı. boştu yani.
