elinden gelen neydi tam olarak bilinmez ancak başkenti işgal edilmiş bir devletin lideri en azından ölümü dahi gözü alıp tıpkı m. kemal gibi anadolu'da bir halk hareketi başlatma gayreti içerisinde bulunabilirdi.
tarihin tarafsız olamayacağının kanıtı olan derstir.
Nasıl tarafsız olsun ki. Mümkün değil bu. Hiç bir tarihçi tarafsız olamaz, siktiriboktan lise tarih öğretmeni ise hiç olamaz.
Tarihçi elindeki verileri kendi düşüncesine göre yorumlayıp kayıtlara geçirir. Tarih öğretmeni ise o kayıtları genelde kendi beynini kullanıp düşünme ve yorumlama gereği duymadan direk aktarır. Düşünürse de haklı olarak kendi istediği şekilde yorumlar.
--spoiler--
liboş, dinci, nurcu ve osmanlıcı çevrelerin bir türlü kabul etmek istemediği, mezarından çıkıp "ben hainim" dese bile inanmayacağı acı gerçektir.
kendilerine göre vahdettin hain değil, kahramandır.
işte vahidettin'in ingiliz gizli belgelerindeki "kahramanlıklarından" birkaçı.
"Vahdettin, Türkiye'nin ölüm fermanı demek olan Sevr Anlaşması'nın imzalanması için emir verirken gelecekte ingiltere'nin yardımına dayanacağı ümidi beslediğini..."
ingiliz temsilcisi Amiral de Robeck, 21 Ağustos 1920'de Vahdettin'le görüştükten sonra ingiltere'ye gönderdiği rapordan.
"...zindanlarına girerek Rum ve Ermeni tutukluları işlemiş oldukları suçlara aldırmadan özgür bırakıyoruz. Demiryollarını sıkça denetimimizde tutuyor ve istediğimiz herşeye el koyuyoruz. Politikamız süngünün keskin ucuna dayanıyor...Halife elimizin altında bulundukça islam dünyası üzerinde ek bir denetim aracına sahibiz... Bildiğiniz gibi Padişah (Vahdettin) bizi buraya yerleştirmeyi diliyor..."
Amiral Webb* imzalı 19 Ocak 1919 tarihli mektuptan.
"...Padişah Vahdettin'in iyi bir ingiliz dostu olduğu, ingiliz Yüksek Komiserliği ile ilişki kurmak için herhangi bir yol olup olmadığını merak ettiği ve ingiltere'nin kendisine "halifelik" makamında destek olup olamayacağını sorduğunu..."
istanbul'daki ingiliz temsilcinin 10 Ocak 1919'da Bolfour'a gönderdiği mektup.
Vahdettin'in, Sadrazamı Damat Ferit aracılığıyla 30 Mart 1919'da ingiltere'e sunduğu barış projesi;
"1. ingiltere gerekli gördüğü yerleri 15 yıllığına işgal edebilecek,
2. Sultan, Osmanlı Bakanlıklarında gerekli görülen yerlere ingiliz müsteşarlarının tayinine izin verecek,
3. Her vilayete birer ingiliz Konsolosu tayin edilecek,
4. Bu konsoloslar 15 yıl süreyle Valinin yanında müşavirlik yapacak,
5. Türkiye'deki seçimler ingilizlerce kontrol edilecek,
6. ingiltere Türk maliyesini kontrol edecek,
7. Doğu halkının anlayışına göre anayasa sadeleştirilecek."
ingilizler, bu anlaşma teklifini kabul etmeyince Vahdettin, 30 Mart teklifindeki şartlara bir de Doğu'da "Bağımsız bir Kürdistan" kurulmasını kabul ettiğini eklemiştir. ingilizler bu teklifi kabul etmiş ve ingilizlerle bir gizli antlaşma imzalanmıştır.
Vahdettin, 23 Mart 1921'de sırasıyla ingiliz, Fransız ve italyan temsilcilerle görüşmüştür. O gün Padişah'la görüşen ingiliz temsilcisi Rumbold, Lord Curzon'a gönderdiği yazıda görüşmenin detaylarını şöyle anlatmıştır:
"...Sonra da Londra'da yapılmakta olan konfernasla ilgili Mustafa Kemal'den Tevfik Paşa'ya gönderilmiş olan üç telgrafa değindi ve Ankara'nın kendi tahtını tehlikeye düşürmek ve kendi yetkisini kırmak amacı güttüğünü söyledi."
Sonra şunları ekledi:
"Bir avuç haydut orada erki ele geçirmiştir. Sayıları azdır, ama tam olarak halkın boğazına ilmiği geçirmişlerdir. Halkın iteatkar, korkak ve yoksul olmasından yararlanmaktadırlar. Onların gücü, tek kaygıları kendi çıkarları olan 16.000 subayın desteğine dayanır... Ankara önderleri, bu ülkede gerçek çıkarları olmayan, ülkeyle kan veya başka ilişkileri bulunmayan kişilerdir. Mustafa Kemal, kökeni bilinmeyen Makedonyalı bir asidir. Onun kanı Bulgar, Yunan ve Sırp kanı olabilir. Türk olmayan, Arnavut, Çerkez olan hepsi de birbirlerine benzemektedir. Onlar arasında tek bir gerçek Türk yoktur. Buna rağmen ben ve hükümetim onların önünde güçsüzüz. Onların kıskacı o kadar etkindir ki, propaganda vasıtasıyla bile Türklere ulaşmak olanaksızdır. Gerçek Türkler merkeze sadıktır, ama tehdit ediliyor ve aldatılıyorlar. Bu adamlar bana boyun eğdirmeye çalışıyorlar ve dıştan Bolşeviklerden yardım sağlamaya uğraşıyorlar. Bolşevikler şimdi Türk hududuna yaklaşmıştır. Ankara önderleri onlarla entrika çeviriyor".
Mustafa Kemal, TBMM Dışişleri Bakanı Yusuf Kemal Bey başkanlığındaki bir heyeti Londra'ya göndermeye karar vermiştir. Yusuf Kemal Bey, Londra'ya gitmeden önce istanbul'a uğrayarak 23 Şubat 1922'de Padişah Vahdettin'le görüşür. Padişah Vahdettin, Yusuf Kemal Bey'le görüşürken, diğer taraftan bir ajanını Yusuf Kemal Bey'in kaldığı eve göndererek, Yusuf Kemal Bey'in çantasındaki "gizli belgelerin" suretlerini çaldırıp bir mabeyncisiyle suratle ingiliz Yüksek Komiseri Sir Rumbold'a göndermiştir.
Francis Osborne, bu belgelerle ilgili olarak 14 Mart'ta şu notu yazmıştır:
"Padişah, Yusuf Kemal'in valizinden çalınan belgelerin suretlerini bize göndermekle ankara'daki durumu en iyi biçimde gösteriyor."
