lise 1'i okurken zor olmasına rağmen 2. sınıfa geçildiğinde ben ne aptalım geçen yıl biraz çalışsam daha yüksek notlar alabilirdim denen bir yıldır. bu dönemde öğrencide kendini büyük hissetme durumu gözlenebilir. üst devreler tarafından çömler diye tabir edilirler.
cidden. hani ilkokul sonda "lisede rahatlayacaksınız" derlerdi de siktir der, haklı da çıkardık ya... lisede gerçekten öyle ama. sınav stresini falan siktir edin, oturup ders çalışacaksınız zaten işiniz ne? ama her anlamda en zor geçen yıldır lise 1'in okunduğu yıl. fazla stres yapmadan, "nasılsa geçecek olm" diyerek, sınıfta kalınmadan geçilmelidir.
ilk gününde herkesin size baktığını düşündüğünüz, sanki yanlış ya da aptalca bi hareket yaparsam tüm millet katıla katıla bana gülecek diye endişelendiğiniz, kimseyi tanımadıgınız için sıranızda tek basına oturdugunuz, etrafınızda tanıdıklarıyla şakalaşan, gülüşen kızları - potansiyel arkadaşlarınızı - gördükçe "şımarık b.k!" diye içinizden saydırdıgınız, benim de arkadaşım var lan diyerek yalandan telefonunuzu çıkarıp konusuyor gibi yaptıgınız, " yaa moruk okuldayım evet, hehehe, yok olm o kıza bakmam ben, kaşar o." diye kafanızdan senaryolar yazdıgınız lakin ilk başlarda şımarık, serseri diye damgaladıgınız kişilerin ileriden en iyi dostlarınız, candan kankalarınız olması sonucu g.t olmanıza meydan verebilecek üç yahut dört yıllık lise hayatının ilk bölümü. yabancı dil agırlıklı lisede, halk arasındaki tabiriyle süper lisede okuyanlar için bu yazdıklarım bittabi hazırlık sınıfında geçerli olacaktır.
(bkz: sözlük beni dört yıl öncesine götür lan allahsız)
insanın hayatının kararını verdiği sınıftır. zira alan seçimi geri kalan hayatı çok etkiler. kimi zaman kafayı duvarlara vurdurur kimi zaman da doğru seçimin verdiği huzuru hissettirir.
Olimpiyat soruları soran egolu hocalar, not için kendini bile satabilen öğrenciler, siz fen liselisiniz diye sürekli pohpohlanan öğrenciler, yazılı sorularınızı çözecek abi - abla bulamamak, okuldaki üst dönemlerin hiç sorularınızla ilgilenmemesi, öğretmenlerinse üst dönemlerle ilgilenmesi ve bedava almaya lise 2'de başlayan dershaneleri hatırlatan dönem. insanları küçümsemenin çok kötü birşey olduğuna karar verip '' ben lise 2'de kimseye çömez demiyeceğim '' denilir.
hiç bilinmeyen bir şehirde hiç bilinmeyen insanların arasına girildiğinde ürkütücü olan sınıf. 8 yıllık arkadaşlarını bırakıp yeni dialoglar kurma telaşı, kendini sevdirme, insanları tanıma, her şeyi en başa alma kabusu. ağırlaşan dersler, yükselen beklentiler, artan sorumluluklar. tüm hepsine rağmen mutlaka geçilmesi gereken önemli bir yol.
adaletsiz bir yıl.zira orta okuldaki abc niteliğindeki derslerden birden gerçek derslere geçilmiş ve bünye buna tam bir sene boyunca alışamamış olabilir.orta okul öğretmenleri notları şişirdiği lise öğretmenleri ise sadece alınanı verdiği için zor gelir diyen olursa müfredata bak sonra konuş denilmelidir.
hazırlık okumamışlar için ilköğretimin devamı,hazırlık okumuş olanlar için ise bir yıllık ingilizce tatilinden sonra birden karşılaşılan 11 ders ile dumur olunan sınıf.
