ciddi olmamasına rağmen fazlaca ciddiye alınan komik proje. till lindemann rammstein'da yaptığı gibi gördüğü ve yaşadığı şeylerden ilham alarak şok edici sözler yazmaya çalışmış ancak hala öğrenmeye çalıştığı bir dilde yazınca, bana göre feci sıçmış. bu arada rammstein şarkılarının sözlerine bayıldığımı belirteyim, ancak rammstein sözlerindeki basitlik, lindemann sözlerindeki basitlikle aynı değil. şarkıların melodileri gayet güzel olmasına rağmen skills in pills albümünü dinlemek benim için çok zor çünkü till lindemann'ın kötü ve aksanlı ingilizcesine katlanamıyorum, özellikle ladyboy - fat - golden shower - praise abort bana fremdschämen yaşatıyor. till lindemann'ın insanları kendinden uzaklaştırma çabasını anlıyorum ve hoşuma da gidiyor ancak bu albümde ne bir weisses fleisch ne bir ich tu dir weh ne bir mann gegen mann var, yani sadece sansasyon için çabalanmış, sözlerin güzelliği lindemann'ın umurunda bile değil, kendisi de şarkıları sarhoşken yazdığını belirtmiş zaten.
ancak bir çok fan bu albüme yılın albümü olarak bakıyor, hatta "rammstein yalan tek gerçek till lindemann" tribine giren insanlar görüyorum, metal dergileri ise bu albümü abarta abarta bitiremiyor, acaba ben de "moby's dick" esprisi yapsam ben de mi tebrik edilirim bu kadar yoksa bu başarı till lindemann'ın rammstein'ın geri kalanına, özellikle de onu keşfeden richard kruspe'ye borçlu olduğu ününün bir getirisi mi? amaaan neyse skills in pills albümünü dinliyorum da, peter tagtgren yapabileceğinin en iyisini yapmış, till lindemann da olabildiğince taşşak geçmiş, eylül olsun da işkolik kruspe şuna doğru düzgün şeyler yazdırsın diye beklemek kalmış bize. kısacası skills in pills şarkısı haricinde hayal kırıklığı bu proje. umarım devamı gelmez.
1-2 şarkı dışında beğenmedim. richard'ın ilk albümüde aynı şekildeydi. kaan tangöze'nin solo albümündeki aynı etkiyi yaratmadı bende. rammstein'daki efsane melodilerin asıl kaynağı ikisi değil galiba.
