Hava ortamındaki bir cisim ilk hızsız bırakıldığında, cisim ağırlığının etkisiyle hızlanır ve hava direncide artar. Belirli bir hıza geldiğinde cismin ağırlığı hava direncine eşit olur. Bundan sonra net kuvvet sıfır olacağından cisim sabit hızla hareketini sürdürür. Buradaki hızdır.
Yüksek bir yerden atladığınız zaman; ilk saniyede x mesafe, ikinci saniyede ise 3x mesafe yol gidersiniz. Bu yer değiştirme siz kaldırımla öpüşene kadar katlanarak devam eder. Analitikçiler buna “Thales Teoremi” derler. Ağırlığınız hava direnciyle eşitlenene kadar hızınızı sürekli arttırarak düşersiniz. Sonra da belli bir mesafeye gelirsiniz ve ivme durur. Limit hız denilen şey de işte budur.
hava direncinin ortaya çıkardığı kuvvet ile serbest düşme yapan cismin ağırlığının büyüklüğü eşitlendiğinde sahip olunan hız.
limit hız, bahsi geçen eşitlik anından sonra cismin daha fazla hızlanmasını engellediğinden, yağmurun insanın canını acıtmıyor oluşunun ya da paraşütle yüksek yerlerden atlayabiliyor oluşumuzun fiziksel nedenidir.
