bir büyük ev ablukada şarkısı. çaldıkları sırada akıllarına gelen her şeyi de eklerler, istenilen şekilde söylenir, güzel olur.
buraya çöp dökmek yasaktır, sevgilerle
anlaşabilirsek ne güzel olur
kocaelililerle
lilililerle...
yetkililerle.. bitlislilerle
silifkelilerle, kilislilerle, izmirlilerle..
karton kolililerle.. brokolililerle
eski sevgililerle...
canlı perfonmansını, dinlemeyi çok istediğim şarkıdır. ama öyle konserde falan değil. mesela beyoğlu'nun ara sokaklarındaki, salaş bir rock barda dinlemek süper olurdu. tam lilililerin havalarda uçuştuğu sırada, kendimi ortaya atıp "evet abi. sen nerelisin?" dediklerinde: _napolilililerle... diye haykırmak istediğim şarkıdır ayrıca.
süper iş. komedi tarzında müzik, ne yazık ki ülkemizde çok az. umarım bu parça örnek olur da sayıları artar.
gümülcinililerle... (bkz: gümülcine)
a bak sonu li ile biten bir yer daha geldi aklıma: şişlilililerle
annemin az önce "eğlenebilirsek ne güzel olur liselilerle lilililerlee lilililerlee" diye coverladığı büyük ev ablukada şarkısıdır. gerçi büyük ev ablukada da konserlerde ölümüne doğaçlıyorlar bu şarkıda. çok severim.
hayata koca bir lilililerle eklemek istiyorum. Şarkı saçma. Ama insana verdiği bir dinginlik hali var. Şarkı boyunca farkında olmadan ağzında koca bir gülümsemeyle şarkıyı sindiriyor oluyorsun. Hani böyle şey gibi küçükken çamura düşersin ve hemen kalkamazsın, acaba çok çamur oldu mu diye düşünürken elbisene o sırada çamur daha fazla nüfuz eder. Onun gibi geliyor işte, saçma ama mutluluk verici.
