dream theater'in pek populer olmayan değeri bilinmeyenen ama en duygusal şarkılarından biridir. clean gitarlar ve baslar muhteşem bir uyum içindedir, james labrie'nin sesi içinizi ısıtır, şarkı sizi alır götürür. john myung'un yazdığı diğer tüm şarkılar gibi bu da mükemmel bir şarkıdır.
başı bazı yazarlar tarafından -ki bu ben oluyorum- onea benzetilen şarkıdır. sanki one'ın introsu birkaç saniyeliğine dream theater'a bulaşmış gibidir.