bu filmle ilgili hep kafamda kalan bir nokta var. çoğunuz hatırlamazsınız belki. çünkü filmin son dakikalarında geçiyor. jim carrey'nin baktığı dava var hani, kendini mahkemede dövdüğü sahne. boşanma davası. kadın daha çok para almaya uğraşıyor, ama aldatmış kocasını, mahkeme para vermeyecek jim carrey de son dakika kadının evlendiğinde yaşının 18 den küçük olduğunu söylüyor, kadın daha fazla para almak için çocukların velayetini de istiyor, onuda alıyor. işte tam orada jim carry davayı kazandığını sanırken, çocuklar babalarına sarılıp ağlıyorlar. duygusal bir sahne falan. sonra işte jim carrey'nin çocuğu geliyor, orada dilek mi tutuyor ne adam düzeliyor. mutlu son. eeee babasından ayrılıp orada ki itici kadına verilen çocuklara ne oldu?
yahu madem onları tekrar göstermeyeceksin öyle gereksiz duygusal bir sahneyi neden koydun filme. yıllardır merak ederim o çocuklar ne oldu. babaları daha fazla para verip çocukları geri mi aldı? filmi unuttum, bunu unutmadım. unutmam arkadaş.
jim carrey nin ofisinde kalemin rengini yalanlamak için kendiyle savaştığı sahne inanılmazdır...tüm ofis dağılır jim carrey nin oyunculuğu görülmeye değerdir...
filmin ilk sahnesinde anaokulu öğretmeni çocuklara babalarının mesleklerini sormaktadır. jim carrey'nin oğlu rolündeki afacana gelince "babam bir yalancı" der. öğretmen buna bir tane çakar "ulan öyle meslek mi olur" der. çocukta izah eder "mahkemelerde yargıca bir şeyler ispat etmeye çalışıyor" diye. öğretmen bir tane kafa çakar "e o zaman avukat desene şuna. yalancı deyip duruyorsun." der.
tabi bu kelime oyunu türkçe'de bir şey ifade etmiyor. çünkü lawyer ve liar kelimelerini karıştıran afacan çocuk bunu anca ingiliz dilinde karıştırabiliyor. türkçe dublajını izleyen zavallı izleyici ise suratında yarı bir gülümseme ve "burda komik bir şeyler var ama ben anlamıyorum" bakışıyla çerezini yiyor.
jim carrey'nin başrolde oynadığı 1997 tarihli bir tom shadyac komedi filmi.
bir avukat bir gün boyunca yalan söylemeyecek olursa ne olur temalı bir film. bayaa komik.
