doğru noktaya basılan parmaktır. insan bu hayatta nasıl yaşarsa öyle uğurlanır. bizim toplum koyun olduğundan ölünce ah öldü vah öldü. ulan adam milletin anasını ağlatmış, başka adam hırsız, başka adam tecavüzcü ne yapalım rahmet mi okuyalım. rahmetli iyi insan mı diyelim? ölen ölmüştür tamam o kadar. üstünden ne çok iyidi diye prim yapılmalı ne de ulan ne kötü adamdı falanda denmemeli. bırakın ne bok yerse yesin. ülkede kötüleri bile melek yapmak ne kadar kolay olmuş.
cevabı "rahmet okuman şart değil ama ölenin arkasından kötü söz söylememelisin" olan soru. Çünkü sen o ölüyü sevmesen de onu seven anası babası kardeşi eşi çocukları vardır. Belki de sen yanlış anlamışsındır da ölende bir hata yoktur, belki senin inandığın tanrın onu da en az senin kadar seviyordur.
iş bu insanlık kaidesi kitlesel katiller ve diktatörler için geçerli değildir. Tarihe yarattığı dehşet ile mal olmuş kim varsa (hitler, stalin, K. Evren, Pinochet, Apo, RTE...) tarih olduğunda gereğince yargılanır. Yine de yargılayıp tartışmak yerine küfretmek acizlik belirtisidir.
duygusal türk milliyetçisi kimliğimizle yaklaşırsak, ki ben öyle yaklaşıyorum ve bu yaklaşımımla gurur duyuyorum, rahmet değil başka şeyler okumamız gerek. ama günümüzde içinde bulunduğumuz açılım sürecinde, aylarca uğraştıktan sonra yakalayıp içeri tıkdığımız hükümlü bir cani ile müzakere ediyorsak bambaşka bir yaklaşım içindeyiz ve görünen o ki bu yaklaşım vatan hainlerinin keyfini yerine getirmek suretiyle çözüme kavuşulacağını düşünüyor. bu nedenle rahmet okumak az kalır.
her ölenin adına rahmet okunacak diye bir zorunluluk yoktur. Rahim Allah'ın sıfatıdır. rahmet de müslümanlara ve müslümanca yaşayanlara müstehaktır. marksistlere ve 40.000 kişinin ölümünden sorumlu cani örgüt elebaşlarına tabii ki rahmet okunmaz, cehennemde şeytana yakın olması dilenir ancak. ki olacaktır da
thy uçağı ile ta paris'e gidip onları alıp türkiye'ye getiriyorsak ve akrabalarını da paris'e götürüyorsak ve buna kimsenin sesi soluğu çıkmıyorsa, bir rahmet okumaktan ne çıkar ki?
fatiha bile okuyabilirsiniz. neticede onlar birer kahraman(!)...
