clint eastwood bu film nedeniyle, abd de milliyetçi kesimlerce eleştirilmiştir.
japonlar'ın gözünden bakmıştır iwo jima savaşı'na. onları, bir "canavar" değil, tıpkı amerikalı'lar gibi anneleri, babaları, eşleri çocukları olan normal insanlar olarak göstermiştir. filme, savaşa abd taraflı bakıldığından ve basit abd milliyetçiliği yapılacağını düşündüğü için gitmeyi düşünmeyen varsa bence yanılmasın ve gitsin.
yönetmenin amacı savaşın kötülüğünü betimlemektir. filme abd zaferi, japon mağlubiyeti açısından değil; bir an önce hiç görmediği küçük kızını görmek için anavatan japonya'ya dönmek isteyen sıradan bir japon askerinin gözünden bakılmış.
tarz olarak tipik savaş filminden, er ryan'ı kurtarmaktan ziyade thin red line'a yakın. piskolojik taraf ağır basıyor filmde.
kısaca bu film, clint eastwood'un ne kadar başarılı bir yönetmen olduğunun en güncel kanıtıdır.
"eskiden savaşların iyilerle kötüler arasında geçtiğini sanırdm" diyerek belki de oynamış olduğu kovboy filmlerinin özeleştirisini veren güzel bir film. filmin bir amerikalı gözüyle japonyadan bakan bir tarafının olması, yönetmenin kullanılan dili bile değiştirmek istememesi (kaplan ve ejderha da komik bir şekilde bütün çinliler ingilizce konuşuyordu) ile her anlamda takdire şayan gönlümün oscar'larından birine sahip film..
savaşta iki taraf vardır diyordu biri. savaşa katılanlar ve savaştan kaçanlar. bu film bize savaşın tarafı zannettiğimiz iki cephenin de aslında birbirinden hiç farklı olmadığını gösteriyor. esir alınan amerikalı askerin üstünden çıkan mektupta annesinin söylediği şeyleri hatırlayan japon askeri..
arkasından akl şu geliyor peki neden bütün bu savaşlar?
filmin başlarında okunan mektupla birlikte bunun aksiyonlu bir savaş filmi olmasından çok, savaşın askerler üzerindeki psikolojik etkilerinin ağırlıklı olarak işlendiği bir film olduğu sezdiriliyor.
---alıntı---
hanako
biz askerler kazıyoruz
bütün gün kazıyoruz
burası uğruna savaşacağımız ve öleceğimiz yer
ikinci Dünya Savaşı'nda, Japon adası Iwo Jima'daki askerlerin adayı savunmaları durumu ve askerlerin ve generalin hikayelerinin geçtiği güzel bir film. "Ji jie hao" ile benziyor konusu. Eastwood usta çekmiş, Ken Watanabe de çok iyi.
özellikle amerikalı askerin annesinin mektubu oknurken japonların durumları çok etkileyiciydi.clint eastwood'un psikolojik tarafı ağır basan izlenesi filmi.
