kendisini tanımayanlar için şöyle anlatayım. geçenlerde bob dylan isimli şarkıcı kişisine nobel edebiyat ödülü verildi.
nobel edebiyat ödülü eğer ki bir söz yazarı/besteci/yorumcuya verilecektiyse (bunca edebiyatçı varke bence verilmemeli) dünya üzerinde bunu en fazla hak eden kişiydi. öyle ki ödül aldığı için cohen değil, kendisi ödülü kabul ettiği için nobel ödülünün değer kazanacağı bir sanatçıydı.
Yunan adası Hydra’da 1960’lı yıllarda tanıştığı ve yaklaşık 10 yıl birlikte yaşadığı ve geçtiğimiz günlerde hayatını kaybeden eşi için yazdığı mektup;
“Pekala Marianne, çok yaşlandık ve vücutlarımız ayrı düşüyor. Sanıyorum ki çok kısa bir süre sonra peşinden geleceğim. Biliyorum, ardında, sana öylesine yakınım ki elini uzatsan, elime ulaşabilirsin. Ve biliyorsun ki seni her zaman güzelliğin ve bilgeliğin için sevdim. Fakat bu mevzu hakkında daha fazla bir şey söyleme gereği duymuyorum. Çünkü her şeyi biliyorsun. Ama şimdi… Sadece sana iyi yolculuklar dilemek istiyorum. Hoşçakal eski dost, sonsuz aşk, yakında görüşürüz.
yazar, şair, söz yazarı ve müzisyen. ilk şiir kitabını montreal'de 1956'da, ilk romanını ise 1963'te yayımladı. en güçlü ve etkileyici şarkı yazarı aynı zamanda
Cohen dinlerken içimden adamın dizlerine başımı yaslamak geliyor. O söylesin ben hayallere dalıp gideyim. Kesin buharlaşıp uçarım o zaman. I love pürüzlü balgamlı ses.
sabah sabah aklima gelmis ve niye bu kadar ara verdim dinlemeye diye kendime kizmama sebep olmus buyuk sanatci, buyuk muzisyen. everybody knows. haklisin ustad.
günde 3 öğün dinlenen müzikleri insanın kafasında yer eden, bazen sıcak bir yaz esintisiyle, bazen yağan karla anımsanan güzel şarkıların adamı, eli öpülür sanatçı.
