bir başyapıt, sinema şaheseri. Bu kelimeleri kullanacağım fazla film yok, gönül rahatlığıyla söyleyebiliyorum.
Ayrıca, filmde leon'un matilda'ya aşık olduğunu söyleyenlere hayret ediyorum. Leon, saksıdaki bir ota onca sevgiyi verirken yetim bir kızı da olabildiğine masum bir sevgiyle sever... Filmin anlatmak istediği en temel öğedir bu. Mal mısınız nesiniz.
natalie portman'ın oyunculuğu ile göz doldurduğu film.
henüz 13 yaşında bir kızın, köpekli, okullu, makyajlı filmlerinde olması gerekirken, yaşından çok büyük bir filmde göz doldurması yetenekten başka bir kelime ile açıklanamaz.
bıkmadan usanmadan defalarca izlenebilecek şahane bir film.
--spoiler--
Mathilda : Leon, sanırım bir şekilde sana aşık oluyorum.Bu başıma ilk gez geliyor, biliyor musun ?
Leon : Daha önce hiç aşık olmadıysan, bunun aşk olduğunu nerden biliyorsun ?
Mathilda : Çünkü hissediyorum.
Leon : Nerede ?
Mathilda : Karnımda. Sıcacık. Hep orada bir yumru olurdu. Ama şimdi geçti.
--spoiler--
gary oldman'ın sinema tarihinin en psikopat karakterlerinden birini canlandırdığı, jean reno ve natalie portman'ın mükemmel ötesi oyunculuklarıyla başrolleri paylaştığı inanılmaz film... her izleyişinizde filmin detaylarını daha net görmeniz ve "vay anasını!" ünlemlerine gark olmanız muhtemel.
--spoiler--
mathilda - you love your plant, don't you?
leon - it's my best friend.
leon - always happy. no questions.
leon - and it's like me, you see? no roots.
mathilda - if you really love it, you should plant it in the middle of a park so that it can have roots...
film aşmış pek çok sahne ve diyaloğa sahip olsa da, yukarıdaki diyalog ve mathilda'nın filmin sonunda çiçeği toprağa ekip gökyüzüne baktığı sahne kadar vuran bir final sahnesi başka hangi filmde vardır bilmiyorum...
--spoiler--
Norman Stansfield: Hep aynı şey oluyor. Ölümden gerçekten korkmaya başladığında hayatın değerini anlıyorsun. Hayatı seviyor musun, tatlım?
Mathilda: Evet.
Norman Stansfield: Bu iyi... Zira bunu umursamayan birinin hayatına son vermekten hiç zevk almıyorum..
zaten çoğu spoiler verilmiş, oyunculuklar hakettiğinden bile az övülmüş belki. o konulara tekrardan girmeyeyim ama bünye üzerine etkileri hakkında ben de bir örnek verebilirim.
öyle bir film ki bu, karşınıza bir ara unutulmayan filmler başlığı çıkar, hiç düşünmeden göz kırpmadan oraya leon diye yazarsınız. hatta çıkmayacağını bilseniz de orjinaline saygısızlık olmasın diye " 'nın üstündeki e'yi kullanırsınız.
aradan bir kaç saat geçer, ben'e tıklayıp artılandığını görürsünüz. merak edersiniz acaba ne entryler var hakkında diye gecenin birinde. hem esneyip hem okurken birden uykunuzun açılmaya başladığını hissedersiniz. son entryide okursunuz ve yetmez size, ibadetmişçesine gider dvdyi dolaptan alır ve ilk defa izleyecekmiş gibi yerleştirirsiniz yuvaya. pür heyecan izlemeye başlarsınız ve ilginçtir, sigara içerken bir de bakarsınız aslında çoktan sütünüzü bile en sevdiğiniz bardağa koyup yanınızda hazır etmişsinizdir.
ilk defa izleyenler için bir başka alemdir leon, aşk üstüne çekilen tüm filmler ondan sonra biraz eksik gelir sanki. ve o ilk seferden sonra leon'u tekrar izlemezseniz bir başyapıt dersiniz, ve doğrudur ama eksik kalır sanki filmi anlatmaya. iki üç beş on diye devam ettirenler ne dediğimi daha iyi anlayacaktır umarım bundan sonrası için ve hak vereceklerdir. leon izlemek aslında bir ritüeldir, tüm o kahpe aşklardan, pis kötü adamlardan kaçıştır. sanki bir ütopya alemine geçirir. öyle bir alem ki 12 yaşında kız çocuğu 30lu yaşlardaki çoğu kadından akıllıca hareket etmektedir, bir kiralık katil vardır ki neredeyse tek gıda maddesi süttür ve çicek beslemektedir ve bir kötü adamımız vardır ki koyu bir beethoven hayranıdır. Buna eklenen daha bir çok bir çok sebepten içine alır film sizi ve hep orada kalmak istersiniz, en çok final sahnesine hayransınızdır orası vurur adama. defalarca izlemek istersiniz o sahneyi ve aynı zamanda da hiç gelmesin istersiniz o sahne. kah söversiniz o karakterlere, kah kıskanırsınız, kah hüzünlenir kah gülersiniz. bir de bakarsınız ki film bittiğinde, kucağınızda içine hönkürülmüş bir mendil, küllükte sönmüş sigaralar ve opsiyonel olarak masada bitirilmiş bir bardak süt durur. öyle bir şeydir işte, film değildir leon. şeydir, ne olduğunu çözemedim henüz. *
kaç kere izlediğimi sayamadığım, doymadığım, doyamadığım, doymak istemediğim deli güzel 1994 yapımı başrollerinde jean reno, gary oldman ve natalie portman'ın oynadığı bir başyapıt. replikleriyle ve film müziği olan sting'in shape of my heart şarkısıyla yakıp yıkan bir film. final sahnesinde leon'un elindeki bomba pimini uzatarak 'bu mathilda'dan' deyişi beni deli gibi bitirir. ah gidip tekrar izliyorum.
natalie portmanın hayatı boyunca en iyi rolünü sergilediği filmdir. Yanında jan reno ve gary oldman olmasına rağmen hiç sırıtmadan filmi götürmüş ve ilgiyi üzerine çekmiştir.
mükkemmel ötesi bir filmdir. her bakımdan dört dörtlüktür. filmde özellikle venus as a boy şarkısı çaldığında insan tapmıştır filme. kesinlikle izlenilesi bir filmdir. (bkz: ölmeden önce izlenecek filmler)
90larda çocuk olmuş birçok kişinin hayatında iz bırakan etkileyici film. mathilda'nın çiçeği, leon'un süt şişeleri, sting'in shape of my heart'ı...
alakasız görünen şeylerin kombinasyonu bu kadar bütün ve bir o kadar da yaralayıcı olamazdı sanırım.
saat sabahın 3'ünde, sol sütunda adını görünce, hakkında yazılmış tüm entryleri baştan sona okumamı sağlayan film.
acaba biri benim kaçırdığım bir şeyi yakalamış da yazmış mıdır diye, bir tek milisaniyesini bile kaçırmış mıyımdır endişesiyle, hakkında yazılan her şeyi emip almaya çalışma çabası içinde tam 170 entry okutan.
bu 170 entrynin yalnızca 2 tanesinin olumsuz olduğu.
... kare asımdan biridir bu film.
defalarca izlediğim ve defalarca izleyebileceğim.
...
diğer üç as:
(bkz: one flew over the cukoo's nest) (guguk kuşu)
(bkz: natural born killers) (katil doğanlar)
(bkz: kiss of the spider woman) (örümcek kadının öpücüğü)
...
hiç birini bir diğerinin önüne koyamam.
unutamadığım tekrar tekrar izlemek istediğim ender filmlerden biri. 1994 yılı ABD yapımı bir film. konusu, konunun işlenişi ve oyunculuklar çok güzel. aşık olunası bir film. replikleri başlı başına harikalar yaratıyor zaten.
Uyku umrumda değil, Leon. Ben aşk istiyorum ya da ölüm.
Ve eğer benim de büyümemi istiyorsan, beni de sulamalısın.
Hayat hep böyle zor mu, yoksa sadece çocukken mi?
Ben artık büyümüyorum Leon, yaşlanıyorum.
izlenmesi şiddetle tavsiye edilebilen bir film yani. leonun gözlükleri, suçlu ekibindeki sarışın adamın rastaları.. aslında benden parçalar taşıyor bu film yau. *
Jean Reno ve Natalie Portman'ın başrolünü oynadığı,izlerken Mathilda'ya aşık olunup akabinde de acaba sübyancımıyım lan ben diye düşündürten harikulade film.
'94 yapımı, gerek senaryo, gerek soundtrack'ler, gerekse oyunculuklar bakımından aşmış film. son derece güzel, sıradışı ve duygusal!
dün gece saat 2'de başladım izlemeye, ve o 2 saati aşkın zamanın nasıl geçtiğini anlamadım.
son sahnedeki "shape of my heart" sizi alıyor, götürüyor zaten biryerlere...
