ilk zamanlar hayli zor geçer, şöyle ki yarım saat uğraştığımı,gözümden uyku akmasına rağmen çıkarmak için dakikalarca debelendiğimi bilirim. ne de olsa gözbebeğinize dokunuyosunuz ve göz refleks olarak kendini kapatma isteği duyuyor. ancak bir müddet sonra aynasız dahi lens çıkarma & takma eylemini gerçekleştirebilecek kadar uzman oluyor insan, kendimden biliyorum. ilk başlarda zordur ama gözlüksüz olma hissi paha biçilemez.
tembel insanların sadece aksamları yatarken yaptıgı (bkz: melek), hatta bazen yatarken bile yapmadıgı, alıstıktan sonra yapılması cok kolay olan islem. ilk baslarda sag elle ust goz kapagından tutulur, dikkatle ve korkarak lens cıkarılır. hatta bazen cıkarılamaz. ama bikac yıl sonra el pört die göze sokulur ve lens cıkarılır.
bir elinle gözünü sonuna kadar açıp, diğer elinin iki parmağıyla lensi kenarlarından kavrayarak yerinden oynatılıp lensle göz arasına hava girmesi sağlandıktan sonra yerinden hoplatılıvermesiyle yapılan, 6 yıllık lens geçmişim sonucunda ustalaşıp saniyesinde yaptığım eylem. hijyen çok önemlidir, öncesinde elin 22 saniye yıkanması önemle önerilir. buna uyan pek olmaz, hele benim gibi yıllanmış lens kullanıcıları hiç uygulamazlar bunu, tıpçı bir insan olduğum için hala azimle hijyenik bir şekilde çıkarıyorum lensimi.
lens ilk alındığında satıcı ablanın özel bir itina gösterilmesini, hijyene mutlak suretle dikkat edilmesini farz ettiği eylem. geceleri geç saate kadar ders çalışma ardından bir bakarsınız ki ellerizi yıkamadan çıkarır olursunuz.
lensi takmaya göre daha kolay bir durum..baş ve işaret parmaklarınızı kıskaç yapıp gözbebeğinizin üstünde birleştirdiğinizde elinize hemen gelebiliyor..
