bu hatunu keşfettim fakat içim acıdı resmen. belki hayatımda ilk defa kendime acıdım.
biraz tur attım instagramında... küfre düştüm. kıblem şaştı.
biz boktan hayatlarımızı sürdürürken, yaşadığımızı sayarken. onun yaptığına ne demeliyiz. biz yazları çalışmak zorunda kalırken. biz üniversiteyi bitirmek için hem çalışıp hem okurken. biz bu sefil yaşantımızda kendimizi ufak şeylerle avuturken. en boktan olaylar hep bizim başımıza gelirken, yine de şükür kültürüne alışmış bu saçma yaşantılarımızı sürdürürken isyan etmemek elde mi ?
peki siz şimdi demiyor musunuz ? afrikadaki çocuklar gazzeli bebekler ... çok ayıp. şükür et...
evet diyorsunuz. kendimize ne faydamız oldu ki ? onlara faydamız olsun.
6 bin yıllık insanlık tarihinde. 13 milyar yıllık evrende. neyi ispatlamaya çalışıyorunuz ? en fazla 90 yıllık bir canllılık halimiz olacak. biz ne yapacağız ? 23 sene ders çalışıp 40 sene işe gideceğiz. emekli olacağız. dürüstlüğümüzle övünüp, ahlakımızla iftihar edip, rastgele geldiğimiz bir toplumun çizgilerinin dışına çıkamayacağız. üstelik dış görünümümüz notre damne'den halice.
bir daha bakın o instagram'a. bu kadar mükemmel bir kıza yaklaşabileceğiniz en yakın an o. böyle toz pembe bir dünyaya.
fakirliğin lanetlediği bireyler olarak, çirkinliğin gazabına uğramış zavallılar olarak yaşayıp öleceğiz. hem genç hem zengin hem güzel hem eğlenceli bir hayat yaşayamadık. çocukluğumuz boktandı. ilkgençliğimizde bi kızın elini tutmak için kıvrandık iç acılarımızla. peki geleceğimiz... yok. ölüyoruz. zaman geçiyor. bu dünyanın hiçbir güzelliğini tadanamadan ölüyoruz. doyasıya sevişemeden. ibiza sahillerinde sörf yapamadan.
bocellinin müthiş sesi, münir nurettin besteleri, şeyh galip divanları, yaşar kemal destanları, haneke filmleri, pink floyd'dan neşet ertaş'a, nuri bilge'den chaplin'e. 1984'den bay c'ye, spagetti western'lerden, bollywood'a. keşişlerden, dervişlere, hayyamlardan nazımlara, atilla ilhanlardan. süreyalardan, nerudalara, barroughslara, bukowskilere. iki şehrin hikayesinden, yüzyıllık yalnızlıklara. daha nicelerini kazıdım beynime.
marx' komünist manifestosu, gorki'nin küçük burjuva eleştirisi, stalingrad çarpışmaları, tieannenman direnişi, croix de lorraine, de gaulle, napolyon, ay carmelo, bella ciao, ... ernestoya bin selam... ciltlerce kitap okudum...
tek bir yerdeyim şu an... tek bir kitapta, onun tek bir bölümünde ''don quijote'' . yel değirmenleri ile dövüşmekten başka bir şey yapmamışım. ve sonra hayata hep sancho panza gözüyle bakmaya çalıştım olmadı... bana gülen o değirmenci olmak istedim olmadı...
böyle bir hayat yaşayamıyorsam, bu benzeri bir güzelliğe -ki bu kız bir örnektir sadece- dokunamıyorsam. maksimum 90 yıllık ömrümde ha ince memed'i her bir ciltinin altını çizerek defalarca okumuşum ha mahmut tuncer show'a seyirci olarak katılmışım. halay çekin gençler. intihar etmeyin.
