çok sık kullanılan bir ayettir. ne zaman hoşgörü mevzuu açılsa, laf döner dolaşır bir noktada kilitlenir ve taraflardan bir tanesinin ağzından dökülüverir bu ayet;
oysa fahreddin razi ve hamdi yazır gibi ileri gelen müfessirlerin izahatıyla, bu ayet hoşgörü adı altında islamın farzlarını yerine getirmemeyi tasdik etmez. hattızatında kuran-ı kerim, geliş gayesiyle bunu uygun görmez. kuran-ı kerim, okuyup üzerinde düşünülüp gerektiği ve istendiği gibi amellerde bulunulmak üzere gönderilmiştir. mamafih, günümüzde bu ayetin (ekseriyetle) kullanılma amacı -amiyane tabirle- kılıf hazırlamaktır.
dikkat etmek gerekir. aksi halde,
"Kur'an okuyan bir çok kimse var ki, Kur'an-ı kerim onlara lanet eder"
hadis-i şerifinde işaret buyrulan güruhtan olmak işten bile değildir.
elmalılı hamdi yazır'ın mealiyle
1 - De ki: Ey kâfirler
2 - Sizin taptıklarınıza ben tapmam.
3 - Siz de benim taptığıma tapıcılar değilsiniz.
4 - Ben asla sizin taptıklarınıza tapacak değilim.
5 - Siz de benim taptığıma tapacak değilsiniz.
6 - Sizin dininiz size, benim dinim banadır.
şeklindeki kafirun suresinin son ayeti. surenin adına ve bütününe bakıldığında küfreden, küfür sahiplerine ithafen yani din dışı olanlara ithafen söylenmesi gerekenlerdir. burada herkesin inancına hoşgörüden ziyade iki farklı inancın birbiriyle ne kadar ayrı, ne kadar uzak olduğu ve uzlaşamayacağını anlıyorum ben. ama tabi dini konularda bilgim çok kısıtlı.
