kırk ambarın ikinci bölümü. birinci bölüme adını veren rümuz ul edep edebiyat merkezli bir içeriğe sahipti . lehçe-t-ül hakayık ise düşünce merkezli bir yapıt . cemil meriç'in oğlu mahmut ali meriç'in , notlandırmaları ve sadeleştirmeleri neticesinde 2006 yılında tekrardan basıldı . lakin , esere fazlasıyla müdahale eden mahmut ali meriç de bir hayli eleştirilmişti.
bu konuyla alakalı ahmet turan alkan'ın da şöyle bir yazısı çıkmıştı:
direktör ali bey bu sözlükte komedi unsurlarıyla kelimelerin kendine göre olan anlamlarını yazmıştır. bir kaç örnekle daha anlaşılır hale getirelim:
eda: çirkinlerin avuntusu. (çirkin ama edası var!)
baş ağrısı: en kolay bahane.
ecza dükkanı (eczane): ilaçların faydasını; alandan çok, satan görür.
işkence: çirkin, istenmeyen sözleri duyma zorunluluğu. ifrat: kadınların gerçek yüzü.
balkon: aşık tüneği
perhiz: iştah açıcı.
yaş: kadınların saklamaya muktedir olduğu tek sır.
avukat: suçluların çamaşır yıkayıcısı.
(bkz: direktör ali bey)
