köy ve kasabalardaki bakkallarda hala olan yiyecek. sadece orada olması ilginç. ne yani lezzete göre değil gelir dağılımına göre mi dağıtılıyor bu şey. ayrıca tadı leblebiden daha güzeldir. yani bence öyle. olsa da yesek *
harika bir şey. bir o kadar da tehlikeli. bence leblebi tozundan ölen çocuklar mutlaka olmuştur, olmaması imkansız amk. memlekette pokemon izlediği için ölen çocuklar var, leblebi tozundan ölmemesi imkansız. nitekim ben de ölecektim az kalsın zamanında. bir akşam fakülte diye bir film izlemiştik, canavarlı falandı. canavarlar uyuşturucuyla ölüyordu. filmde sıkça tükenmez kalem dışıyla kafayı buluyordu oyuncular. götümüz kaşınıyor ya, taklit edeceğiz amk. açtım tüpü, bir ucu burnumda diğerini de parmak ucumla destekliyorum. hönkürerek bir çektim burnumdan, hala zaman zaman aklımın içinde leblebi tozu kokuyor.
Bazı nesneler vardır hatırlanınca tebessüm ettirir. Bazen bir koku bazen bir nota bazende bir tat. Leblebi tozuçocukluğun tadıdır tıpkı meyveli buz gibi saklambaç gibi hatırlandıkça tebessüm bırakır dudaklara ardından anıları getirir. Leblebi tozu tebessümdür, çocukluktur.
ah cocuklugum, gencligim.. ne guzel gunlerdi. duyunca bile yuzunde tebessum olusuyor insanin. kucucuk seylerle ne kadar mutluymusuz meğer. simdi bakinca doyumsuz canavarlara döndük her birimiz.
türkiye'de en çok abartılan şeylerden biri. yahu nedir ki senin leblebi tozu dediğin şey? öğütülmüş nohut. bunu bu kadar abartıp efsane yapan dalyaraklara sesleniyorum: yapmayın. leblebi tozu vasat ve insanı boğma riski olan bir gıda maddesidir o kadar.
kısa dondurma külahları içinde satılırdı 70'lerin sonlarında. Yenebilen ancak ne olduğu bilinmeyen bir karışımla kapatılırdı o külahlar. içlerinden küçük naylon figürler v.s. Çıkardı. Kervan sakızı, elvan gazozu ve emzikli şekerle birlikte bakkaldan en çok alınan şeylerdendi.
