tanım : dünyanın en iyi şarkılarından biri, fransız baş yapıtı.
etraf bembeyaz ,lapa lapa kar yağıyor,rüzgarda cabası.az önce açtım şarkıyı taktım kulaklığı çıktım balkona, yaktım sigaramı bambaşka diyarlara götürdü beni, rüzgar taşıdı adeta.sözlerdeki gibi somut olarak hiç bir işe yaramasada, her şey yok oldu işte o anda benide rüzgar sürükledi derin yalnızlığa.
bu şarkıyı ilk duyduğumda aşık olmuştum tabi o zaman internetle pek fazla haşır neşir değiliz, heralde bir ay falan şarkıyı bulmaya çalıştım. bulduğumda ise işte dedim bu müzik bu sözler dünyanın en iyi şarkısı bu yahu. aradan 9 sene geçmiş hala dinliyorum arkadaş.*
neyse uzun lafın kısası beni böyle duygudan duyguya sokan nadir şarkılardandır kendisi, iyiki yapılmış, iyiki var.*
bir zamanlar hayatımı üzerine anlamlandırmaya çalıştığım şarkı. abartısız onlarca kez üstüste dinlemişliğim vardır. susarsın gözlerin kendiliğinden kapanır o kumsala gidersin. bir defa başkası bu şarkıyı dinlerken izlemiştim çok güzeldi. rüzgar bizi taşıyamadı ama...
çok naif bir şarkıdır. ruhu rehabilite eder, klibi de apayrı bir güzellikte. dillere dolanan, ağızlardan düşmeyendir. tekrar tekrar dinleseniz yine de bıkkıntı vermez. melodileri baştan sona uyumlu ve senkronize bir şarkıdır. yorgun, çökmüş bir vücudu ve ruhu dinlendirendir.
fransız rock grubu noir desir 'in en bilindik eserlerinden. klipteki bütünsel görsellik/ klipte oynayan hatun zamanında eserin popülerliğine daha da hizmet etmişti. melodisi can yakar, alır götürür. az dinlemedik diyor saygıda kusur etmiyoruz. ve noir desir külliyatının tamamının dinlenmesi gerekliliğini salık veriyoruz. acilen, şiddetle.
tek kelimeyle ruzgar ama ılık bir rüzgar gelir aklınıza. dinlerken rüzgarın size getirdiği özlemler dolar sanki her yanınıza. gevşersiniz. bütün ruhunuzu sarar bu ılıklık. biraz aşk biraz hüzün vardır içinde. devamlı bir döngüyle bu iki duygu arasında gider gelirsiniz parçanın her safhasında.
adı bilinmeyen bir şarkı her duyulduğunda insanı mest eder, siz şarkıyı elde edinceye kadar. ben ortaokul yıllarımdayken adını hiç bilmediğim ama sadece fransızca olduğunu tahmin ettiğim bi şarkı vardı 2004 e kadar gördüğüm her fransızca şarkı acaba o şarkı mı diye hevesle denemiştim bulduktan sonra bugüne kadar periyodik olarak haftada en az 1 kere dinlememe rağmen büyüsünü kaybetmemiş büyük ihtimalle de kaybetmeyecek şarkıdır.
zerre fransızca bilinmese de ilk dinlenildiği anda melodik bir yapısı olmasına rağmen hüzünlü olduğu anlaşılabilen sözleri öğrenildikten sonra ise etkisi daha da artan şarkı.
sözlerinin türkçe'sini öğrenmek istemeyecekler olacaktır. çok doğru bir davranıştır bazen bu zaten. bir çeviri deneyeceğim, isteyen okusun:
yoldan korkmuyorum,
görmek gerek, tadına varmak...
belimizin oyuklarında dalgalanmalar
ve güzel olacak her şey burada.
rüzgâr taşıyacak bizi.
mesajın büyük ayıya
ve güzergâhı yarışın
bir kadife an
hiçbir işe yaramasa da
alıp götürecek rüzgâr
yok olacak her şey ama
taşıyacak bizi rüzgâr
sarılmalar ve kurşunlamalar
ve bizi delik deşik eden şu yara...
başka günlerin sarayı,
dünün ve yarının.
onları da taşıyacak rüzgâr.
genetik omuzlarda
kromozomlar atmosferde
galaksilere giden taksiler
ve uçan halımı
alıp götürecek rüzgâr
yok olacak her şey ama
taşıyacak bizi rüzgâr
ölü yıllarımızın şu hoş kokusu
şu kapını çalabilecek olan
sonsuz kaderler
birini tutuyoruz ve elimizde ne kalıyor?
alıp götürecek rüzgâr
deniz yine yükselirken
ve herkes yeniden yaparken hesaplarını.
ben senin tozlarını götürüyorum gölgemin kuytularına
taşıyacak onları da rüzgâr
yok olacak her şey ama
taşıyacak bizi rüzgâr.
