le professionnel soundtrack'ından bir diğer mükemmel parçadır. chi mai ile kombo oluşturdukları vakit kişiyi nostalji rüzgarının alıp götürmemesi için hiç bir sebep kalmaz.
ennio morricone'nin onca muthis eserleri arasindan tartismasiz en guzeli. ucurur, hayallere daldirir, yasal uyusturucudur. youtube'da bu muzigin videosunda deniz ve martilar olmasindan oturu ne zaman dinlesem denize ve martilarin ozgurlugune buyuk ozlem duyarim. muzik bu.
insana hem sevinci hem kederi aynı anda yaşatan parçalardan bir tanesi.
sanki kafese kapatılmış bir kuşken birden o kafes açılıyor ve özgür olup, bir kuş gibi uçmak istiyorsunuz.
bana hep gökyüzünü anımsatmıştır.
defalarca dinlememe rağmen bıkmamışımdır, bıktırmamıştır.
müziğin ruha, duygulara ne denli isabet ettiğinin kanıtı bir parça.
