sıkıcı mı değil, akıcı mı değil yine çok abartmadan güzelce kurgulanmış bir roman, bir çırpıda okunmuyor sürekleyici değil ama sürekli oku beni diyor hikaye. bitince tanios yüreğinizdeki yerini alıyor.
maalouf un en mütevazı romanlarından. en sessiz sedasız. şu haliyle "doğunun limanları"ndan daha güzel. bence.
(yalnız maalouf diyerek etrafa entelektüel hava vermeye çalışma kurnazlığı hakkımı da saklı tutuyorum. halbuki soyadını yazarken google a baktım. ikiyüzlüyüm. hipıkrıt mı ne diyolar ingilizler. bak şimdi bi de sanki çok biliyomuşum gibi ingilizce kelime sıkıştırmaya çalışıyorum araya. hey allah ım yarabbim ya)
