sakin' in en güzel şarkılarından birisi. naif gibi duruyor ama çok fazla burukluk barındıyor. dinledikçe dinlettirenlerden. linkini de veriyim tam olsun.
her insanın okuması gereken hatta düşünceleri oturduktan sonra bir daha okuması gereken asla bir çocuk kitabı olamayacak kadar felsefik bir kitaptır. tam anlamıyla büyüklere bir masaldır.
böyle bişey mi geçiyormuş bu kitapta. okumadım hatta kitabı görmedim bile. bu yüzden gelecek eksi oylarda "hayır it herif, böyle bi kitapta öyle bi söz ne arar" şeklinde bi tepki gelirse aynı şekilde sertleşirim belirteyim, benim düşüncem felan değil çünkü. *
aglatir bazen...
Bir keresinde güneşin batışını tam kırk dört kez izlediğini anlatmıştın bana. Sonra da şöyle demiştin: "Bilirsin, insan çok mutsuz olduğu zamanlarda güneşin batışını izlemeyi sever."
"Peki sen mutsuz muydun?" diye sormuş, ama yanıt alamamıştım senden.
dinledikçe anlam kazanan, mükemmel bir sakin parçası.
taze durmayı unuttuğum şu şubat gününde, ben nasıl naif olsam?
söyledim pek ince işlerim ben; sen bakar, dalar, konuşur ve şahlanırsın..
birden susturdum tüm dünyayı sen konuş diye, nasıl sağırsın kendine
ilk defa toslayınca bir incelik abidesine yarattın yenisini..
bildiğim tüm küçük hayatlar yıkık ya, sen onarma istemem.
sevdiğin bu gözler sessizse, inan çok çok uzakta gerçeğim..
koş dur, büyülü renklerin arasında bu gezegenin,
her şeye sahipsin ..
emin ol bu içtenlik senin ben zaten yaşarken bambaşka bir alemde..
bildiğim tüm küçük hayatlar yıkık ya, sen onarma istemem.
sevdiğin bu gözler sessizse, inan çok çok uzakta gerçeğim..
sen küçük prensim, varlığınla fethettin mi sandın garip dünya mı?
boşa saydın, bak, bunca beden zaferde benimle yıllar sonra...
çocuklarla büyüklerin aynı oranda sevdiği bir kitap.
kitapla bir olunur, yaptığın her şey boş geliverir bir anda.
okuyanın dünyasını şu ya da bu şekilde değistirir. özel bir kitaptır, okunmalıdır.
antonie de saint exupery'nin ''le petit prince'' orjinal isimli hikaye kitabıdır. Çocuk kitabıdır demiyorum; çünkü gerçekten her yaştan kişiye hitap edebilecek bir kitaptır. Sadece resimli kapağı yada içindeki küçük resimler böyle bir imaj uyandırıyor olabilir.
Kitabın en sevdiğim bölümü ise küçük prensin, seyahatindeki ilk uğradığı gezegen olan kralın gezegenindeki konuşmalardır ki şöyle....
"Gitme," dedi kral. Birine krallık yapmaktan dolayı mutlu olmuştu. "Gitme, seni bakan yapacağım!"
"Ne bakanı?"
"Şey... Adalet bakanı!"
"Ama burada yargılanacak hiç kimse yok ki!"
......
"O halde kendini yargılayacaksın," dedi kral. "En zoru da budur. Kendini yargılamak başkasını yargılamaya benzemez. Eğer kendini yargılamayı başarabilirsen, o zaman gerçek bilgeliğe ulaşmışsın demektir."
"Evet," dedi küçük prens, "ama kendimi her yerde yargılayabilirim. Bunun için bu gezegende kalmama gerek yok ki."
bu kitabı alıp okumadan önce kesinlikle hakkında yazılmış hiçbir yorumu okumamaınızı tavsiye ederim.hakkında yazılmış en kısa bir yorum bile kitabın sayfalarını önyargı ile çevirmenize sebep olur ki buda kitaptan hiçbirşey anlamamanıza neden olur.*kitap yanlış hatırlamıyorsam en son 14 ytl idi.iyi kitaptır , hoş kitaptır bu kitabı tavsiye eden şeker portakalınıda tavsiye etmiştir.
Saint Exupery'nin güzel bir kitabıdır. Can yayınlarından çıkan baskısının kapagında bir gezegenin üzerinde cam fanus içinde bir çiçekle prenscik görünmektedir *
küçükler kadar büyüklerin de defalarca okuması gereken; hayatın bir çok gerçeğini bir çocuk gözüyle tatlı talı eleştiren, gerçeğin arayışını, insan ilşkilerinin olmassı gerekenini ortaya koyan masalımsı tatda enfes bir hikayeyi işleyen harika felsefe romanı.
yazari antonie de saint exuperynin sacma bir savasta pilotluk yapmasi ucaginin kaybolmasiyla öldüğünden bile emin olunamamaktir. belki simdiden o kazadan -yahut neyse iste- kurtulsa bile simdi hala yasamasi cok düsük bir ihtimaldir. belki de kendisi kahramini kücük prens gibi kendi gezeninden bu arz yuvarlağina bakmaktadir kimbilir. orda gülünü yetiştirir işte volkanlarinin üstünde yemeğini falan pişirir. tabi bunlar varsayim ve olma ihtimali cok cok düsük. ama nedense fil yutmuş boga yilani resmine itibar etmeyen ve kravatlar ve diger abuk sabuk seyler hakkında konusmaya bayilanlar hala buna inanmaz. ama neden olmasin? B-612 gezegenin de baobap tohumlarina dikkat etmesi ihtimal dahilindedir şimdi. kimbilir? herhalde fil yutmus boga yilani resmine sapka diyenler diyemez elbette...
hayatın anlamını yitirdiğinizde yeniden bulmanızı sağlayacak kitaptır.
aslında bir nevi gizlenmiştir, çocuk kitabıy'mış gibi' yapılmıştır.. değerini ancak çocuk ruhlu olup okuyan büyükler anlayabilir.
kitabın her bölümünde insanlara dair göndermeler ve bir çocuğun gözünden büyükler anlatılmaktadır. tabi çocukken bunu okuyup geçecekken büyükken insan daha farklı yaklaşıyor..
ve daha da güzeli için
' - geldin mi? dedi
elimi tuttu. kaygıları bitmemişti
-gelmekle iyi etmedin, dedi. acı çekeceksin. öldüğümü sanacaksın, ama gerçekte ölmeyeceğim.
ben susuyordum.
-anlıyorsun değil mi? dedi, yol uzun, bu bedeni taşıyamam, çok ağır.
suskunluğum sürüyordu.
-bırakılmış eski bir deniz kabuğuna döneceğim. deniz kabuklarına kim acır ki?
suskunluğum cesaretini kırmış olmalıydı.
-bak, ne güzel olacak, dedi. ben de yıldızlara bakacağım. bütün yıldızlar çıkrığı paslı birer kuyu olacak. hepsi taze su sunacak bana.
ben niye susuyordum.'
