fransa'da haftalık yayımlanan, hicivli gazetedir. gazetenin adı "zincirlenmiş Ördek" anlamına gelir. genel yayın yönetmeni 80 yaşındaki claude angeli'dir. gazete, 1915 yılında, 1. dünya savaşı sırasında, kimseye ait olmadan, sadece yazarların sahip olduğu muhalif bir gazete olarak doğdu. reklam ve ilan almadan, son derece sıradan bir kağıt kalitesi kullanan, sadece kırmızı ve siyah olmak üzere iki renk basılan ve sadece 8 sayfalık "bağımsız" bir gazetedir. "le canard enchaine", baskı, teknik ve çalışma biçimiyle hala eski tarz gazetecilik geleneğini sürdürmektedir. Örneğin genel yayın yönetmeni claude angeli'nin, ne i-phone u ne de bilgisayarı vardır. hala yazısını elle yazmaktadır. bir web sayfası olmasına rağmen asıl satış kağıt üzerindedir. sayfa sayısı ortalama gazetelere oranla oldukça az olmasına ve fiyatı da ortalama gazetelerden daha pahalı olmasına rağmen (5,35 euro) "le canard enchaine" in 700 bin tirajı vardır. Örnek vermek gerekirse fransa'nın dünyaca tanınan gazetelerinden figaro 336 bin, le monde 295 bin, liberation 116 bin satmaktadır.
gazete, fransa cumhurbaşkanı nicolas sarkozy'nin de adeta kabusu olmuş durumda. Çünkü gazetenin ortaya çıkardığı olaylar neticesinde 6 bakan düştü, yeni imf bakanı hakkında soruşturma açıldı. bununla birlikte gazetenin hiç bir yazarı tutuklanmadı ya da iktidardan baskı görmedi. bu tip bir gazetenin türkiye versiyonu olmaz, olamaz. Öncelikle biz de bu kadar idealist yazarlar mevcut değil. en delikanlısı bile parayı bastırırsan fikirlerini yumuşatarak başka gazetelerde yazar. bir başka sebep bizim halkımız ortaya çıkarılan skandallar konusunda duyarsızdır. azıcık sesini çıkardığı, hakkını aradığı olayları da çabucak unutur. ama hepsinden önemlisi bizim halkımızın doğru düzgün gazete okuma alışkanlığı yoktur ki... bir başka madde olarak da halk kaypak basına neredeyse hiç güvenmemektedir. bu gazete bizde olsa haber kaynaklarını ufak bir baskıda ispiyon de ederlerdi. bizim yazarlarımız zevkine düşkündür... yatlarından, dubailerden, plazalar geçim sıkıntısı çekenlerin ya da ülke meseleleri için yorum yapmaktan zevk alır. güçlünün yanındadır. Elbette ki böyle bir gazete ülkemizde yayımlanıyor olsaydı tüm yazarları ergenekon'dan içeri alınmıştı...
sitesi inanılmaz derecede kendine bağlamış olan gazete. milliyet, habertürk vs vs bu gazetelerin siteleri o kadar bayat ki... bu adamlar sadelikteki güzelliği bulumuşlar.
