bir zamanlar fakir ama gururlu bir gencin söylemi..
90'lı yıllarda büyüyen nesli her bayram yalnız bırakmayan alındıktan sonra bir kaç nesli de idare eden sağlam ürünleri olurdu.
o dönemlerde maymun logosu büyük prim yapıyordu. maymunlu t-shirtler, anahtarlıklar ve daha niceleri..
o dönemlerde maymunlu sweatli tshirtlü , çantalı arkadaşlarımı gördükçe hep kıskanırdım , tek bi eşyam bile olmadı waikikiden a dostlar , hiç de ısrar etmedim paramız olsa bana da alırdı babam diye düşünürdüm. bi' gün yine bi' bayram öncesi alışveriş yapıyoruz kot aldık baktım lc waikiki yazıyor bi' sevindim ki anlatamam maymun resmi felan yok ama sadece yazısı var. hemen eve gidip çıkardım poşetten dikkatli dikkatli okudum lc wak wak mış yanlış okumuşum hala aklımdadır o anı ne günlerdi heyt be..
bir fransız firması olan lcw iflasa göz kırparken bir türk firması tarafından satın alındı. satın alma işleminin ardından üretici firma pamuktan polyestere yürüyünce daha ucuz, sokak malı olarak tabir ettiğimiz ürünler pyasalar sürüldü.
doksanlı yılların ilk yarısına tekabül eden yıllardır. o elbiseleri giyen çocukları uzaylı görmüşcesine hayranlık ve kıskançlıkla bakardık. onların rengarenk maymunlu tişörtleri pantolonlarına karşılık. bizim yakası sünmüş rengi güneşten solmuş yada eskilikten karnı göbeği delinmiş tişörtlerimiz olurdu. ayağımızda ise kopmak üzere olan naylon terliklerimiz...
bir çokları için hala lükstür.
kendi dünyasında etraftan bi haber büyümek bu olsa gerek.
bir gecede verilen yemek parası ile bir ay geçinmeye çalışan aileler var. onlar için simit almak bile lükstür. simit satar, sattığı simitten bir tane yemesi lükstür. fanus içinde yaşamayın, azıcık kafayı kaldırın. fakir görünüp saçacak para bulanlar, tuğla kadar telefonla ve internetle dolaşanlar sizi yanıltmasın. çok, çok fakir insanlar var.
