metinilerin oglu anlamina gelen aynur dogan turkusu;
Lê lê dayikê heyranê de tu rabe
Bi xwe ke bi Xwedê ke roja şemiyê
Serê mi bişo û xemla min limin kê
Bısk û tembêlikâ min li ser e'nîka min çêke
Hey lê lê lê lê
Hey lê lê lê lê...delalê
Heval û hogirê me çûne mixribî şêxa
Temamîka di geliyê kûr de
Keçik dibê lê lê dayikê heyranê
Bişîne pey lawikê metînî delalî malê
Bila bêje nava sing û berê min li keçikê wiy
Ger tê min dixwaze bila bê min bixwaze
Ger tê min direvîne bila bê min birevîne
Ger min narevîne wê sibê min birêkin
Hey lê lê lê lê
Hey lê lê lê lê...delalê
Ay feleka me xayîn e gidî me dixapîne
Narevîne hey delalê
aynur doğan'ın seslendirmesi gerçekten harikadır.
bu parçayı, koacaman; yabancısı olduğum bir şehire girerken dinlemiştim. bir kadın tuttu elimden. karanlığın ve neonların içinden çekerek. ilk dönemeçten geçince ıscacık bir eve girmiştik. kırmızı şarap ve gravyer peyniri eşliğinde mensubu olduğum bir dile olan yabancılaşmanın utangaçlığı ile ağır ağır dinlemiştim... zira kendisi balkanlardan kopup gelmiş buz mavisi gözleri ve ağrının engin eteklerini beyaza kesen kar beyazı teniyle benden yüz yıl uzakta, yüz yıl ötede nefes alan, yüz yıl beride hayata tutunan ve şimdi en yabancı haliyle dost gülüşü eşliğinde dilime ortak oluyordu...
Ah ne şarkıdır. Yüreği kavurur yüreği hançerler. Hele ki Karapete Xaço dan dinlemek ayrı bir elem verir insana.
Her insanın hissederek dinleyebileceği kürtçe şarkıdır.
