aksiyon veya klişe dolu filmlerle hayatı bol baharatlı yaşamayı sevenler için sıkıcı bir filmdir. oysa ki çekimler, senaryo ve hikayenin akışı gerçekçi ve merak uyandırıcı. çok büyük keyif alarak izledim bu filmi ve hem yönetmeni hem de oyuncuları çok beğendim. hollywood havasından uzak, biraz farklı bir film izlemek isteyenlerin kaçırmaması gerekir.
true blood gibi vampirle ilgili birinci sınıf iş çıkarılmış. true blood kadar konusunu vampir üzerine kurmamış ama bir çok güzel ve sade hikayeyle desteklenmiş. izledikten sonra the shining geldi aklıma. onun bıraktığı tadı yakalamış bu film. beklentisiz izlediğim için olabilir, bilmiyorum ama bazı sahnelerini unutmak mümkün olmayacak. ayrıca korku filmi değildir. the shining'de ne kadar korku varsa bunda da o kadar korku var. bu filmi en iyi kategorize etme yolu filmi Drama-Horror şeklide tanımlamaktır.
zamanla unutulmaz klasikler arasına yerleşeceğini düşünüyorum.
--spoiler--
filmin sonunda sandığa vurup kodladığı kelime "puss" yani 'öpücük'müş.
--spoiler--
--spoiler--
uyarlanan kitaptan öğrendiğimize göre Eli erkekmiş. filmde ise yönetmen direkt açıklamayı düşünmemiş, sadece göndermeler var. mesela "eğer kız olmasaydım" gibi sorular soruyor Eli.
--spoiler--
--spoiler--
Eli'nin babası rolündeki adamın ise gerçekten babası olduğunu düşünmüyorum. büyük ihtimalle bir zamanlar oskar gibi eli'ye aşık olmuş.
--spoiler--
100 yılı aşkın bir sürede edebiyat dünyasından sinema dünyasına geçmiş bir klişeyi nasıl yeniden yorumlarsınız?
işte bu sorunun cevabını aldım dün gece... Geçen Aralık dünyanın muhtelif yerlerinde gösterime giren isveç yapımı bu film, özellikle Holywood'un ekmeğine yağ süren büyük bir "korku" klişesini yıkıyor. Holywood bunun üzerine nasıl geçeck acaba? şeklinde düşüncelerin lüzumu yok zannımca. Keza kendileri ya filmi alır daha güzel efektlerle yeniden gösterime sokar ya da benzer bir konuyu farklı bir isimle piyasaya sürer. Bu film hakkında sanırım kendileri pek birşey yapamayacaklar, özel efektlerden gerçekçiliğe ve hatta oyunculuğa tam anlamıyla bir şaheserle karşı karşıya kalmış durumdalar çünkü.
Oskar'ın hayatı hergün okul arkadaşlarından işkence görmek ve odasında yalnızlığıyla cebelleşmek gibi rutin meselelerle geçmektedir. Bu sırada yan dairesine yeni taşınmış olan kendisinden birkaç yaş büyük (12 yaşındaki) Eli'yle tanışır. Ve aralarında duygusal bir yakınlaşma başlar.
Tam buraya kadar klasik bir dram /romantik filmin işleyişini özetleyebilmiş oluruz. Ancak film türdeşlerinden burada kopuyor. Çünkü küçük Eli bir vampirdir. Hem de Bram Stoker'ı depresyona sürükleyecek cinsten bir vampir...
Film, isveç sinemasının soğuk, gerçekçi ve katı havasına eklediği korku öğelerini aynı gerçekçilikle yansıtıp tırım tırım tırsıtırken aynı zamanda insanın dudağına sıcak kanlı bir öpücük konduruveriyor dersem radikal gazetesi haftasonu eki yazarları gibi kolpa bir izlenim bırakmış olurum sanırım. Ama konu hakkında daha güzel bir ifade cümlesi gelmiyor aklıma.
Özellikle başroldeki çocuk oyuncuların (Kåre Hedebrant ve Lina Leandersson) mükemmel oyunuyla bağlılık, aşk gibi konuları anlatırken toplumsal cinsiyet gibi bir konuya da inceden değinen film; vampir klişelerini de oldukça güzel işleyerek Stoker'ın kemiklerini sızlatıyor alenen.
John Ajvide Lindqvist in aynı adlı romanından uyarlanan film şimdiye kadar izlediğim en farklı, en sürükleyici, en ağız burun uyuşturan filmler arasına girdi bile.. Hatta bazı kısımlarda Ondskan' ı hatırlattı. En az üç kere daha izlerim ben.. Siz bir kez de olsa bir göz atın bakalım..
harika bir film. oyunculuk, müzikler, senaryo..filmi izledim, 'işte aşk dedim'. göz dolduran bir sürü sahnesi var, eğer ruhunuz müsaitse. ve aslında sade bir film, öz, basit..bir o kadar da güzel. eli o kadar buruk bir karakter ki, oskar o kadar savunmasız ki ikisi de farklı yönleriyle birbirlerini kolluyorlar maddi ve manevi yollardan..birbirlerini tamamlıyorlar. eli'nin gözleri, kanlı dudakları, kirli elleri ve ayakları..oskar'ın yüz ifadesi, salınan saçları, annesiyle karşılıklı diş fırçaladıkları sahne..eli oskar'ın ısrarı üzerine eve davetsiz girince başına gelenler, oskar'ın ağlayışı, bağırışı..el ele tutuşmaları, birbirlerine sarılmaları, elveda öpücüğü..'işte aşk dedim'. yine de, müzik olmasa diyemezdim, tanrım çal müziğimi. müziksiz yaşayamam.
john ajvide lindqvist tarafından yazılmış, yönetmenliği ise tomas alfredson tarafından yapılmış 2008 isveç yapımı film. amerikalı twilight ikilemesi insanlara bol eğlence ve bol miktarda idol karakter vaadinde bulunsa da, bu film amerikalı türdaşı (?) gibi popüler unsurlara sapmadan, inatla ağır bir tempoda ilerleyerek vampir filmleri arasında hatırlanacak bir yere oturuyor. son 10 yılda ortalığı kasıp kavuran ve artık dozu kaçırılan kan gösterme modasını düşününce, bir vampir filminde bu görüntülerin olabildiğince az yer alması da gerilim-korku beklentisiyle filmi izleyenleri mutlu edememiş gözüküyor. Filmin en iyiler arasında yer aldığını söylemek çok iddialı olabilir ancak diğer vampir filmlerinden başarılı bir şekilde sıyrılarak hatırlanacak bir yapım olduğu aşikar.
korku/romantizm tarzında enteresan bir film. tomas alfredson tarafından yönetilmiştir.
--spoiler--
12 yaşında bir erkek çocuğunun yan dairesine taşınan kıza aşık olması ile başlayan ancak kızın vampir olduğunu öğrenmesiyle karışan bir hikayeye sahip bu film.
--spoiler--
yanlış bilmiyorsam imbdye giren ilk isveç filmidir. amatör bir yönetmen tarafından çekilmiştir. bazı sahnelerin neden filmde olduğu insanlarca anlaşılmamaktadır.
vampir filmi.
budur benim için.
oldum olası kan, ceset vs. beni etkilemez. tüylerim ürperemez, gerilmem bile. filmin adını hatırlamıyorum adam kadına oral seks yaparken vajinasını yedi resmen o bile etkilemedi beni. bu sebeple bu film de öylece izlendi tarafımca.
kötü değil gayet izlenesi. geniş bir vampir filmografim yok. karşılaştırmalı analiz yapamayacağım.
filmi izlerken en çok şunu geçirdim içimden: ama daha çocuk. o çocuklara üzüldüm. bi tuhaf oldum.
