ne kadar büyülü bir dünyada yaşadığımı bana her defasında tekrar anımsatan bir olaydır. kar lapa lapa yağarken ağır ağır yürümenin ya da sıcacık bir odada pencerenin kenarında dışarıyı izlerken bir şeyler içmenin verdiği huzurla boy ölçüşebilecek çok az şey vardır hayatta.
2009-2010 kışında gerçekleşmesi kuvvetle muhtemel, harika hadise. tekirdağ, istanbul için konuşuyorum tabi. tromso'da gibi hissediyor insan kendini, daha 22 eylül ama götümüz dondu lan.
karın parça parça yağması.
kuru dalların üzerinde bir kaç santimlik dengede duran kar, ağaçları beyaza çaldırıyor. ne hoş manzaradır parça parça düşen karı izlemek.
pek çok kişinin zevk içinde kar yağışını izlerken aklına gelir ve allaha dua eder. 'Allah'ım yalvarırım bu soğukta dışarda kalmak zorunda olan insanlara, hayvanlara sen bir kurtarıcı gönder. onlara sıcak bir kapı aç' amin.