gözlük takmayan bir astigmat olmama ragmen ısrarla ,yıllarca defans olarak oynadığım,oynamaya devam ettigim oyun.ortalama bir macta pek cok gol kurtarsamda ,yedigim 4 golün halen 3 ünü kendi kendime atmaktayım.benden sonra benim gazımla oynamaya başlayanlar şu an şık bilek hareketleriyle oyunu krallar gibi oynamakta.
oyundaki en kesin taktik karşı takımı birbirine düşürmektir,%80 işe yarar.geriye düşmüş bir takıma karşı ; olum sen iyi oynuyorsun ama osman kova gibi bugün bütün topları alıyor yoksa yenerdiniz şeklinde aragazı vermek , kendi haline bırakmak ve o takımdaki 2 kişiden biri biraz mızmızsa o takım anında çökmesini izlemek gayet zevklidir..sizede birbiriyle tartışmaktan oynayaman rakiplerinize golleri ard arda takmak kalır.
oynamaya başladıktan bir süre sonra bırakamıyorsunuz.bağımlılık gibi bir şey hele yenilen kişinin bi daha bi daha demesi kaçınılmazdır.yenmenin basit yollarından biri de karşıdaki oyuncuları moral olarak çökertmektir.devamlı konuşarak,laf atarak konsantrasyonunu bozarak topları kaleye sokmaktır.
eski modelleri ile bir dönem herkesi saran hastalık ve oyun. ahşap yamuk toplar ile takır takır gol atmaktır.
fırfır yok, fırfır yok diye bağırtan oyun.
cok teknik ve esnek bilek hareketleri gerektiren oynanası oyundur kendisi...
erkeklerin sewmesi gayet normaldir oyun sonucta futbol gibi tek farkı adamlar bir şişten gecirilmiş(şiş kebap gibi de düşünebiliriz bir nevi) *
