Türkçe halkın birçok argo hitabıyla ilgili kelimeleri muhafaza etmektedir.Bunlardan bir taneside 'lan'hitabıdır; aslen hiçte kibarca bir söylem olmamakla birlikte sokak ağızı diyebilceğimiz resmi olmayan heryerde rahatça kullanabilceğimiz bir kelimedir.Manası ise 'hey''şittt'anlamlarındadır.
bazen insanın kendiyle çelişkisini yansıtan argo bir kelimedir. şöyle ki "lan !?" dediğiniz zaman "acaba" anlamı çıkabilir. sürekli bir çelişki içindesinizdir ve bu şizofreniye kadar gidebilir. ayrıca;
mazide hakaret olarak algılanan günümzde ise yüzde 90 mızn kullandığı bu sebeptendirki hakaret olmaktan cıkmıs samimi insanların konusurken sık kullandığı sözcük..
bende kullanmayı sewerim lan bu arada.
başına kelam ve ses alabilen müthiş kelimedir. (bkz: ulan) (bkz: ulem) (bkz: lem) (bkz: hadi lan) (bkz: hadi len) (bkz: len) şeklinde çeşitleri vardır.
"lan" üç harfli bir kelime olmasına rağman çok anlamı vardır. sinirli bir halde söylenen "lan" birçok küfürün yerine geçebilir. aşk sözcüğü olarakta kullanılabilir... kısaca söyleme biçimine göre, kullanıldığı yere göre anlam kazanan muhteşem bir sözcüktür.
kızların ağzına hiç yakışmadığı halde kullandıkları kelime. *
ağız alışkanlığından dolayı kullanıldığını düşünüyorum. gerçi söyleniş tarzına göre de sevimli veya kaba durabiliyor ama hiç kullanılmasa en güzeli.
lan kelimesi bir sülük gibi. ağzıma yapıştı ve felaket itici. tıpkı hocam, hacı, kanka vb... gibi. şu lan kelimesinden kurtulmam lazım. allahın cezası sülük gibi. birkaç ay sonra iş hayatına atılacağım bi şirkette filan ağzımdan kaçıracağım diye korkuyorum. şunu lugatımdan atmam lazım artık. bıktım anacım. heh buldum. lan yerine anacım diyeceğim. alternatifler çok. anacım biraz babaanne işi gibi oldu bulurum ben başka kelimeler. tamam bu iş.
hoşçakal lan... dilimden düşürmedim yıllarca ama artık aramızdaki ilişki gerçekten bana ve çevremdekilere de zarar vermeye başladı aşkitom. o yüzden, arkadaş kalmalıyız bence. sen daha iyilerine layıksın. ben, sana göre değilim. senin sevgini, sadakatini hak etmiyorum. hem zaten bu ilişkinin sonu yoktu. yani... yani olmayacaktı. babam seni sevmiyordu ve aramızdaki ilişkiyi tasvip etmiyordu. biliyorsun senle beni ilk gördüğünde azarı yemiştik: "o ne biçim laf? kızsın sen, ağzına yakışıyor mu?" diye. anlıyorsun değil mi?
düzeltme: bu arada, benim derdim lan'la. hocam, hacı, kanka filan demiyorum. tekrar bakınca öyle anlaşılıyor gibi geldi. nedensiz bi açıklama gereği duydum. nefret ediyorum o laflardan çünkü.
türkçeyi sonradan öğrenen gürcü bir arkadaşım vardı kibar kitap türkçesi konuşurda küfür bilmezdi ona ilk öğrettiğim argo kelime kibar kibar konuşup durdumu insan ısınamıyor bir türlü 'bana bey değil lan de bizim türkiyede samimiyetin bir göstergesidir bu' dedim sonra bana lan dedi ve can ciğer arkadaş olduk tabi lügatını sonradan çok genişlettik hskr aq sktrgt gibi.
