yeni albümleri, son zamanlarda dinlediğim en istikrarlı metal albümü. dolgun gitar tonları ve mantık dışı davul atakları.. gerisi albümde saklı
(bkz: vıı sturm und drang)
şarkılarda dağları delen, denizleri aşan böğürtüleriyle bize kendini dominant biri olarak tanıtıp gitaristten dayak yiyen etekli tıfıl bir vokalisti vardır. intro'sunda kuran'dan çok güzel bir parça olan bir konser cd/dvd'leri vardır (bkz: killadelphia). cidden dindar hristiyanlardır. müthiş müzik yaparlar, davulcusunun da özel bir kick pedalı vardır.
metal seven bünyelerin 'kesinlikle' dinlemesi gereken gruptur, sevmeyenler ise bunu es geçip linkin park dinleyerek kulaklarını elektrogitara alıştırmalı ve 1 ay içinde gelip lamb of god eşliğinde headbang'in dibine vurmalıdır.
lamb of god farklı bir grup. onlar klasik amerikan melodic death metal/metalcore gruplarından değiller. lamb of god bir melodic death metal grubu için çok güneyli, bir metalcore grubu için çok kuzeyli. bu sentezi onlardan daha iyi yapan bir grup yok. onlar hem pantera, hem at the gates. onlar son yılların tartı$masız en sükseli metal gruplarından biri, ve hiç tartı$masız en iyilerinden birisi.
sıkı bir log dinleyicisi olarak, özellikle wrath'da, bırakın kendilerini tekrarlamayı, resmen çağ atladıklarını söyleyebilirim.
vokalde randy sınırlarını zorlaşmış, daha önceden dinleyenler bunun rahatlıkla farkına varabilirler.
sadece set to fail'in o insanüstü solosu bile mark'ın ne kadar ilerlediğini göstermekte, zaten chris'den daha yaratıcı bir davulcu ömrü hayatımda görmedim ki ona ayak uydurabilecek seviyede bass çalabilen john'a saygılarımı iletiyorum.
geriye bir tek willie kalıyor, o da kimin kardeşi diyor bir sonraki entrymde görüşmek üzere deyip, entrymi sonlandırıyorum..
