bugün

gaz bir grup demeyeceğim bu grup için, çünkü bunların yaptığı müzik başka bir kategoriye giriyor. adamı sikertiyorlar resmen, öyle böyle değil. gaz bir anınızda veya kafanız bozukken dinleyin, ne demek istediğimi anlarsınız.

(bkz: laid to rest)
isa'nın adlarından biri birdiğeri 'son of god' .
Lamb Of God resmi sitesinde Walk With Me In Hell isimli DVD' nin 1 Temmuz 2008'de piyasaya sürüleceğini açıkladı.

2 yıl, 17 ülke, binlerce kilometre, milyonlarca hayran ve bir kamera.
rifflerinin ve davul performansının uçlarda olduğu grup. vokalin de tarzı kendine has gibi durmaktadır. yaptıkları müziğin tarzı ise, değinildiği gibi kesin olmamakla birlikte, death desen death değil, thrash desen o da değil kıvamındadır.ayrıca, zamanında bir yerlerde okuduğum üzere, kendilerinin nu metal yaptığı gibi aşırı derecede densiz bir yorum da yapılmıştır haklarında. ülkelerinin siyasi duruşuna da karşı çıkmaktadırlar bazı şarkı sözlerinden yola çıkılarak.
şarkılarına hayran kalarak vucüt sağlığım için dinlemekten korktuğum, gaz kavramına yeni bir boyut getiren canavarlar.
canlı albümleri killadelphia'daki introda kur'an'dan bir parça ya da arapça başka birşey olan grup. çözemedim olayı.

http://video.google.com/v...mb+of+god+intro&vt=lf
beni scream atmaya teşvik eden grup. çok başarılı şarkıları vardır. favorim ise;
(bkz: now you ve got something to die for)
(bkz: black label)
(bkz: Now you ve got Something to die For)
(bkz: the Faded Line)

edit: düzeltme için a little piece of heaven'a teşekkürler.
ashes of the wake albümleri çok iyi olan artı olarak aynı isimli parçaları içlerinde tarafımca en babası olan grup. Chris adler gibi bir müzik tanrısını kadrosunda barındırmaktadır.
24 şubat 2009' da Wrath isimli albümle yaldır yaldır gelen grup.
wall of death.
black label, walk with me in hell ve faded line dışında pek dişe dokunur bir şarkısı olmayan. tarzlarına bile henüz bir isim koyamamış vasat grup.
yeni albümlerinden contractor adlı şarkı, lamb of god' ın ortalamasının oldukça üzerindedir. dinlenmeli, dinletilmelidir.
(bkz: ruin)
(bkz: as the palaces burn)
eski sevgilime üzerine resmini yaptırdığım doğum günü pastasıdır. Ashes Of The Wake albümünün kapak resmidir hatta resim. kendisi bir Lamb Of God delisi olduğu için, pastasını da Lamb Of God'un albüm kapağı resimli, süpersonic şekilde yaptırmak istemişimdir, çok da hoşuna gitmiş, 10 tam puan vermiştir. ayrıca 60 milyon bayılmışımdır, ama bir boka yaramamıştır.
24 şubat 2009'da yeni albümü cıkacak olan tapılası Metalcore grubu.
ayrıca electro gitaristleride Müslüman olan Bir Amerikan Metalcore Grubu.
hiçbir gruba benzetemediğim, bir eşinin daha olmadığı ve yeni albümleri wrath la yine şaşırtmayı başarmış gruptur.
amerikaya yakışmayan, amerikan tarzına aykırı grup. kendilerini avrupa vatandaşlığına aldırmaları tavsiye olunur.
wrath albümü ile, tüm grup elemanlarının nasıl bir değişime uğradığını görebileceğimiz; yardırmış, tanımlanamaz bir tarzı olan topluluk. kendini geliştiren müzisyenlere her zaman saygımız sonsuz efendim.
an itibariyle itü sözlük radyo da bangır bangır çalan şahsiyetler. bizde de böyle şeyler olsa.* *
**
gerçekten herşeyiyle kafa grup.

şarkılarda dağları delen, denizleri aşan böğürtüleriyle bize kendini dominant biri olarak tanıtıp gitaristten dayak yiyen etekli tıfıl bir vokalisti vardır. intro'sunda kuran'dan çok güzel bir parça olan bir konser cd/dvd'leri vardır (bkz: killadelphia). cidden dindar hristiyanlardır. müthiş müzik yaparlar, davulcusunun da özel bir kick pedalı vardır.

metal seven bünyelerin 'kesinlikle' dinlemesi gereken gruptur, sevmeyenler ise bunu es geçip linkin park dinleyerek kulaklarını elektrogitara alıştırmalı ve 1 ay içinde gelip lamb of god eşliğinde headbang'in dibine vurmalıdır.
yarın yeni albümleri wrath ile kaldıkları yerden tam gaz devam edecek olan grup.
sıkı bir log dinleyicisi olarak, özellikle wrath'da, bırakın kendilerini tekrarlamayı, resmen çağ atladıklarını söyleyebilirim.

vokalde randy sınırlarını zorlaşmış, daha önceden dinleyenler bunun rahatlıkla farkına varabilirler.

sadece set to fail'in o insanüstü solosu bile mark'ın ne kadar ilerlediğini göstermekte, zaten chris'den daha yaratıcı bir davulcu ömrü hayatımda görmedim ki ona ayak uydurabilecek seviyede bass çalabilen john'a saygılarımı iletiyorum.

geriye bir tek willie kalıyor, o da kimin kardeşi diyor bir sonraki entrymde görüşmek üzere deyip, entrymi sonlandırıyorum..
wrath albümünü defalarca ( abartısız 50 kere ) ipod'da döndürdükten sonra karar verilebilir ki adamlar çığır aşmışlar. bildiğimiz lamb of god işte. ama daha iyisi. daha gazı. daha tekniği. ne denilebilir. sağlam bu adamlar ...
bir de başarılı sololar çıksa; "evet, tamam, kusursuzlar" diyeceğim, en bir sevdiğim grup. son albümleri de çok şık. severek dinliyoruz.