Süleymaniyede çok özel bir çay bahçesidir.
Bilenler gider.
Gitmeyenler bilmezler su sesi eşliğinde nargile fokurdatırken Türk sanat ve halk musikisi dinlemenin tadını
Süleymaniyenin hemen yanı başındaki bu mekanda çayınızı yudumlarken kafa dinleyebilirsiniz.Uzun merdivenlerinden aşağı inip iki ağaçlı ortasında havuzu bulunan bu mekana genelde üniversite öğrencileri gelir.insana sakinlik veren bir yapısı olduğu için arada gelip kafa dinlerim yudum yudum çay eşliğinde.
çayın bir tele olmasından başka hakkında söylenecek şey bırakılmayan süleymaniye deki lale bahçesi, çay bahçesi.
her şeyi de yazın. aferin. su sesi, yeşilçam, efendime söyleyeyim müzik, birini de bana bırakmayın. yazın.
lale bahçesi demektir. benim için ise istanbul'un en güzel mekanlarından bir tanesidir. süleymaniye'nin hemen yanındadır. eğer bir yaz akşamıysa ya da yazdan kalma bir günse, ikindi vaktiyse, güneş yavaş yavaş mesaisini tamamlayıp vardiyayı devretmeye gidiyorsa ve ben süleymaniye yakınlarından geçiyorsam mutlaka uğrarım. yalnız yahut birileriyle olsun farketmez. acelemiz varsa bile oturup bir bardak çay içeriz. merdivenlerden inerken farklılığı, güzelliği görürsün zaten. ortada ufak bir havuz vardır. eskiden o yuvarlak kısa lambalar yoktu orada, akşam olunca elektrikli lamba yerine ufak ufak kandiller yakılırdı yerde. akşamları çay içerken esmeye başlarsa battaniye isteyebilirsiz, çok güzel olur battaniyeye sarınıp çay içmek. müzikleri kafa şişiren, saçma sapan sözlü iğrenç pop şarkılar değildir türkü, türk sanat müziği çalar çoğunlukla. yine akşamları ortada büyükçe bir ateş yakarlar...
nargilesi güzeldir. gitmeyeli baya oldu bozdularsa bilmiyorum. istanbul'un güzel, sakin, samimi mekanlarından biridir kısacası.
Baharın gelmesiyle burnumda tütmeye başlayan bahçe. Güneşli bir nisan gününde, Cağaloğlu'ndan kitap alıp kitabın ön okumasını Gülhane'de yaptıktan sonra Süleymaniye yokuşlarını tırmanıp duvar dibindeki masalardan birinde, trt müzik eşliğinde çay içmek ister canım. Hüzün hüzün oldum be.
bursanın çarşamba semtinde bulunan, çocukluk yıllarından hatırladığım eski bir düğün salonu, o zamanlar zorla götürüldüğüm düğünlerin yarısı burda olurdu, doyamazdım..
(bkz: çocukları zorla düğüne götüren anne modeli)