Kısa ömrümün en güzel yıllarının yakından tanığı olan bahçe. Üzüntümü, mutluluğumu, öfkemi, aşkımı, nefretimi, dostluklarımı ve düşmanlıklarımı sakladım dört duvarına. sakinleri aç karnımı da doyurdular aç ruhumu da. O merdivenlerden aşağıya inmek tekrar nasip olmadan kapanırsa bahçe, bu günü yas günü kabul ederim kendime.
