dünya üzerinde çok az film, onun kadar incelikli olabilir. müthiş dokunaklıdır. duygu sömürüsü yapmaz. diyalogların ve komplimanlıkla kurgulanmış sahnelerin değil; doğallığın dramını yaşatır.
ismini uzun bir zamandır duyduğum dün de "ee artık bir izleyeyim" deyip başına oturduğum film.
Film boyunca yönetmen bahman ghobadi'ye etmediğim beddualar kalmadı. Çocukları odak alarak bir savaş filmi çekmesini izleyiciye yapılan bir acımasızlık olarak nitelendirmiştim. Ben bu acıya "ama bu kadar da olmaz yahu" deyip katlanamıyorken reelde de aynı senaryoların yaşanıyor olması daha acı.
Neyse sözün özü sağlam bir film, tıpkı birçok iran filmi gibi.
Türkçe'ye "kaplumbağalar da uçar" diye çevrilmiş bir iran filmi.
Savaşın ve türevlerinin çocuklar üzerindeki etkisi güzel yansıtılmış. Gerçekler biraz içinizde sıkıntıya sebep oluyor. Samimi ve etkileyici film, tavsiye edilir.
