özleminde olmaya ba$ladığımız cumhuriyet tipi. bir de $u $eriatçı keratalar yok mu? ayar verdiklerini zannedip kendi pipileriyle falan oynayanlar. baskısız bir toplum önerisidir laik cumhuriyet. dinini ve dinsizliğini istediğin gibi ifade edebilme özgürlüğüdür, ancak kamu alanları içerisinde sınırlandırılır, çünkü devlet kurumu kendini ifade etmenin değil, devleti ifade etmenin yeridir.
özetle, kamu alanları, sizin türbanlarınızla $ov yapmanız gereken alan değildir. diğer tüm yerlerde isterseniz çıplak dola$ıp üstüne türban takın.
bu konuya şöyle bir parantez açılmalıdır. laik cumhuriyetimiz diyanet işleri gibi bir kurumu kurmuştur. din devlete karışmamaktadır ancak devlet dine karışmaktadır. bu yüzden bu ikilem ortadan kaldırılmalıdır. laik cumhuriyet dinle ilgili hiçbir icraatı olmayan bütün dinlere ve özgürlüklere eşit mesafede olmalıdır. bu bağlamda ülkemizin ciddi eksikleri vardır.
pek çok insanın idrak edemediği hatta hak etmediği düzendir. dünyanın pek çok ülkesinde böyle kurallar vardır. avrupa da örneğin almanya da büyük haç takmak ünv. ve kamusal kurumlarda yasak. yani kimse kimsenin inancına karışmıyor ayrıca devlete de inancı karıştırmıyor. bunu anlamak neden böyle zor?
muhtemelen tek parti döneminden kalan alışkanlıkla "katı laik" dediğimiz elit kesimin milletin malı olmaktan çıkartıp kendilerinin malıymış gibi kullandığı mevcut sistemdir...
üniversitelerin bilim yuvası olduğunu savunan bu kesimler perukla giren bayanların peruklarını çıkartıp türban bağlamaları halinde çeşitli komplo teorileriyle laik cumhuriyet' in sonunun geleceğini, türkiye' nin bir islam cumhuriyeti' ne dönüşeceğini savunur. aslında bu bile onların nazarında laikliğin millet tarafından kabul edilmediği, millet tarafından özümsenemediği ve yalnızca kendilerine ait olduğu, kendileri'nin malı olduğu görüşüne sahip olduklarını yansıtır. eğer gerçekten bayanların türban takmasıyla bu koca laik cumhuriyet yıkılacaksa zaten hiçbir zaman bu cumhuriyetin laik bir cumhuriyet olmadığı, yıkılmasının pamuk iplğine bağlı olduğu gerçeğiyle karşılaşmamamız sözkonusudur.
türkiye cumhuriyeti' ndeki mevcut laik sistemin üniversitelere türban girmesiyle yıkılacağı ya da yıkılma sürecine gireceğini düşünenler darbe çığırtkanlığı yapmaktan başka hiçbirşey yapmamaktadır. 1960 ve 28 şubat 1997 yılında orduyu harekete geçiren bu demokrasiyi sindirememiş darbe çığırtkanları artık darbelerin bile işe yaramadığı gerçeğini görmelidir. zira 1997'de iktidardan uzaklaştırılan kesim kısa bir süre sonra geri gelmiştir. bunun tarihimizde sayısız örnekleri vardır. *
demokrasiyi halktan esirgeyen bir siyasetin ve millete tepeden bakan bir yönetimin artık millet tarafından kabul görmediği anlaşılmalıdır.
hali hazırda tanımı ne resmi ideoloji ne de onu yöneten ve yayan hükümetler tarafından doğru dürüst yapılamamış muammadır. nerede kırılı nerede sağlamlaşır anlamak pek güçtür.
