genellikle çocuklar ve pimpirikli şahıslarda görülen davranıştır. güzelim lahmacunun kenarları kırpılır ve bir tarafa konur. içi büyük bir afiyetle yenir. bu mesele genellikle ev lahmacunlarında kendisini gösterir. yapılan kalın hamurlu lahmacunlar, kenarlarının sert olmasını gerektirir. çoğunlukla da içe bir yönelim başlar. ev reisi israf sevmeyen biriyse ve küçük kardeş kenarları kırpa kırpa sofrada biriktirmişse, diğer kardeşlerin yandığının resmidir. çünkü kalan kenarların hepsini onlar bitirmek zorundadır.
