antep diyarbakır ve adıyaman halkının ayaklanmasına sebep olan önerme.
bu gelişmelerin etkisi devam ederken adana dan da "çiğköfte bizimdir bizim kalacak." seslerinin yükselmeye başladığı bildirildi. tartışmalar bitene kadar ülkede lahmacun ve çiğköfte satışları durduruldu.
sadece bu saçma kapışma bile, ülkemizde bir toplumsal barışın hiç olmadığını gösterir.
türkiye'de kapitalizm, tüm dünyada da olduğu gibi, en verimli olabileceği merkez noktaları seçer kendisine. tutup da hakkari dağlarında fabrikalar kuracak değil.
antep'te urfa'ya göre daha ileri bir kent yaşamı ve gelişen kapitalizme paralel olarak daha modern üretim, ticaret ve dağıtım mekanizması olduğu için kent insanı da bu gelişmeden payını alıyor, proleterleşiyor. urfa ise henüz feodal zincirleri büyük oranda kıramamış. durum böyle olunca "komşu" ile ancak "baklava benim, çiğköfte benim" türünden bir düşmanlaşma başlıyor.
oysa ortak düşman insanı değil, elde edeceği ürünü ve verimi ön plana alan kapitalist düzendir. kapitalizmin "görünmez el"i, urfalı ile antepli arasında "senin kaşın kara senin gözül ela" diye ayrım yapmaz. o, pazar alanları büyüyor mu, üründen alacağı kar ve verimliliği sürekli çoğalıyor mu ona bakar.
