yıllardır başımıza gelen siyasilerin ne yazık ki bir türlü öğrenemediği, sanki doğru olan konuşmakmış ama iş yapmamakmış gibi algıladığı, atalarımızın güzel vecizesi.
akıllarında ütopyalar, ellerinde bayraklar, lay lay lom hayatlar. kardeşim önce kendi icraatını sergileyeceksin, işte bu benim diyeceksin, ardından o kötü ben iyiyim diye kıyas yapabileceğiz. aksi takdirde olaya, kişilere ve bilimum her şeye b*k atmaktan ileri gidilmez. çok biliyorsan gel kendin yap derler adama. ama o işi yapacak kadar yetenek nerede. bir yerlere gelmek adamdan g*t ister. daha iyisini yapana kadar susacaksın, gerçi susmaya gerek yok susturuyorlar. hayatın gerçekleri bunlar. böyle takılan bünyeler, ütapik yaşamdan real hayata dönseler iyi olur.
