yogiler,scobbyler ve gerçek kötülerin kıyasıya yarıştığı; yogilerin beşiktaşla, scobbylerin galatasarayla, gerçek kötülerin fenerbahçe ile özdeşleştiği; şampiyonluk mücadelesi yogiler ve scobbyler arasında geçtiği çocukluğumun efsane çizgi filmlerinden biridir*
anlaşılmayan bir şekilde kesin tutması gereken numaraların cocuklara hile yapmak kötüdür dersi vermek amacıyla defeatla gerçek kötülerin 3. olduğu ve yuhalandığı ama scooby ve ayı yoggy'nin en beğendiğim çizgi filmi.
gerçek kötüleri tutmama rağmen sürekli sükut u hayale uğradığım yarışma. takım lideri mumbly idi, ahtapot orful vardı,daisy mayhem, dred baron ve diğerleri. yogilere ve scooby doolara fena halde gıcık olurdum.
sabahin erken saatlerinde,hatta bariz sabahin koru denecek satlerde yayinlanmasina ragmen kacirmadigim cizgi diziydi.bana gore (belki yapimcilara gore de oyledir) yoggiler halkin icinden,scoobyler elit tayfadan,kotuler de adi ustunde kotu karakterlerdi.is bu sebeple koyu bir yogiler taraftari :) olmama karsin hep scooby ler kazanir,uyuz olurdum.ha bi de kotuler aslinda her 3 olimpiyattan 2 sini kazanir ancak yok falan oldu,yok fismekan oldu,sihir yaptiniz,ipnelik,pustluk yaptiniz gibi gerekcelerle adamlar hep sonunculuga itilirdi.bendenizse scoobyler yerine kotulerin kazanmasini tercih ederdim.
dün düşünüp düşünüp de adını bir türlü hatırlayamadığım, küçükken hiç kaçırmadan izlediğim yine olsa yine izlerim dediğim çizgi film.kötülerle iyiler vardı burda ben isterdim ki hep iyiler kazansın. *
(bkz: hay sen çok yaşa sözlük)
izlerken çocukları garip bir heyacana iten çizgi filmdi.
gerçek kötüler vardı, hep onları tutardım. hatta bir keresinde birinci olmuşlardı ancak yaptıkları hileler en sonunda anlaşılmıştı. bütün puanları silinmişti. *
cılgın bir scobby taraftarı oldugum super cizgi dizi. yogilerin en büyük balıgı tutup birinci oldugu bölümde çok sinir olmuştum. kafadan 50 puan aldılar bir ayar oldum ki sormayın gitsin. neyse gecti büyüdük artık. **
scooby-doo'lar hep kazanıyorlardı bu yarışmaları. bir ayı-yogi taraftarı olarak çocukluğum hep bu hayalkırıklıklarıyla geçti. iddialı bir takımdı scooby-doo'lar zaten formalarının renginin mavi olması da asilliklerini zor kaybeden bir takım olduklarını belirtiyordu bence. benim takımım ayı yogilerse daha bi halk takımıydı. şerefli ikinciliklerin takımıydı. bi türlü beklenen özlenen başarıyı yakalayamadı yogiler, istikrarlı bir çizgileri yoktu. gelen her başarının ardından rehavet mi desem ya da başka faktörlerle üstünlük hep scooby'lerin oluyordu.
